112 Acil Hizmetleri personeli değerli bir dost, toplumda bir çoğumuzun yanlış bildiği ve kulaktan dolma söylemlerle yanlış bilgilendirildiği hayati bir konuyu köşem aracılığıyla yazmamı rica etti. İlk yardımın ne kadar önemli ve hayat kurtarır olduğunu düşünerek ben de bu konuyu sizlerle paylaşmak istiyorum.
Anlatılanlar gerçekten de  “şaka gibi”  dedirtecek türden. “Hani nerede kaldı bu ambulans”  deme şansımızı da elimizden alıyor. Yanlış bilgilendirme ve bilinçsiz telefonların 112’ye gerçekten ulaşılması gerekilen acil durumlarda gereksiz meşguliyetler sebebiyle hakikaten ihtiyacı olan ve hayati tehlikesi bulunan bir başka hastayı nasıl riske attığını gelin birlikte okuyalım.
Örneğin bazı vatandaşlarımız 112 ambulans hizmetlerini, ücretsiz olması bakımından taksi vazifesi görmesi için çağırıyormuş. Özellikle de bu kişiler arasında kapılarının önünde araçları olanların var olduğu birçok kişi tarafından da tespit edilmiş. Ya da bu kişiler arasında  “Hastamızı aşağıya kadar indirin, gerisini biz hallederiz”  diyerek sedye hizmeti almak isteyenler de mevcutmuş.
İfade edildiğine göre, bazı vatandaşlarımız ise sadece enjeksiyon olmak için ambulans çağırarak konforlu bir ortamda taksi hizmeti niyetine ambulans ile hastaneye gitmek istiyormuş. Oysa bu arada 112’nin bağlı bulunduğu bölgede ambulans kalmadığında, örneğin bir vatandaşımızın kalp krizi geçirdiğini düşünelim. 
Bu bilgileri paylaştığım acil hizmet görevlisi dost, bazı zamanlar ellerinde olmadan yaşadıkları gecikmenin vatandaşlar tarafından tepki yarattığını söyleyerek altını çiziyor ve  “Oysa ki sorumsuz olan ambulans ekibi değil, asılsız telefonlarla bizleri meşgul eden bir diğer sorumsuz vatandaş oluyor”  diyor. Buna en güzel örnek, geçtiğimiz günlerde tüm medyayı meşgul eden Iğdır’daki yaşlı bir vatandaşımızın ihbarıdır. Düşünebiliyor musunuz vaka Iğdır’da yaşanıyor. Kar sebebiyle köy yolunu aşamayan zeki yaşlı teyze, İzmir’de yaşayan kızının yanına seyahate gitmek ister ve köy yolunu geçemeyip otobüse ulaşamayınca muhtarı da kullanarak kar araçlarıyla yolu açtırıp ambulansı çağırtır. 112 Acil ekibi zorlu şartlar altında dört saatte köye ulaşır. Hasta yerine kapı önünde valiziyle bekleyen teyzeyle karşılaşırlar. Sonuç, yaşlı kadın sadece otogara yetişmek istemektedir. Bence fıkra gibi. Sizce de öyle değil mi? Durum çok trajikomik. Aslında ağlanacak halimize gülüyoruz. 
Yine başka bir örnek, topuğunu jiletle temizleyen yaşlı bir bey, yanlışlıkla topuğundaki nasırı çizdiği için  “Ağır kanama geçiriyorum”  diyerek ambulans çağırıyor. Müdahale ekipleri ağır kanama beklerken topuktaki bir çiziğe sadece tentürdiyot sürerek dönmek zorunda kalıyorlar. Tabii bu arada kaybedilen zaman gerçekten ihtiyacı olan bir diğer vatandaşın hayatını kaybetmesine sebep olabiliyor. 
 Duyduğumda en çok şaşırdığım bir diğer konu ise 112 Acil ambulans hizmetlerinin gece saat 23.00’ten itibaren 155 ile birlikte ortak çalışma verdikleri hususuydu. Belki bunu bilenleriniz vardır ama ben bilmiyordum. İnanıyorum ki bilmeyen bir çok vatandaşımız da var. İşte bu yüzden önemli. Mesela alkolü fazla kaçıran bazı vatandaşlarımız kendilerini iyi hissetmediklerinde hemen 112 Acil’in telefonuna sarılıyormuş, ayrıca da acil ekip uzmanlarına silah çekip, bıçakla da saldırıyorlarmış. Tabii fedakar polislerimiz de bu anlamda hayat kurtarma görevini yetkililer ile birlikte paylaşmak zorunda kalıyor.
Bunun yanı sıra yanlış uygulamalar da yok değil. Kendini asarak intihar eden başka bir mağduru komşuları 112’ye ihbar ediyorlar ve 112 gelmeden yine kendi imkanlarıyla indirip cenaze işlemi için beklemeye başlıyorlar. Oysa ki ekipler gelmeden ve savcı olay yerinde bulunmadan bu yapılanın da yanlış olduğunu her sorumlu vatandaşın düşünmesi gerekir.
Özellikle yollarda rastladığımız manzaralar da hiç iç açıcı değil. Bir çoğumuz şahit oluyor ve günde en az bir kez trafikte böylesi manzaralara rastlıyoruz. Ambulans yol istiyor, içinde bazen hasta olması gerekmiyor. Vakaya giderken de aynı hızla yetişmesi şart. Hadi özel bir ambulans yolumuz yok, ama hepimiz biliyoruz ki acil durumlarda sol şerit boşaltılarak bu imkanı yaratmalıyız.  Lütfen empati yapalım. Gereksiz meşguliyetlerle diğer insanların hayatını riske atmayalım. Gerçekten acil olduğunda 112’yi arayalım ve hayat kurtarmalarına izin verelim...