Tarihte birçok felaketler ve acı olaylar yaşanmıştır. Önemli olan bunları  unutmayarak ders almak. İşte tarihteki felaket ve acılardan biri de II. Dünya Savaşı sırasında Filipinler açıklarında batatan ABD donanmasına ait USS-İndianapolis adlı gemisinde yaşanmıştır.

USS-İndianapolis, Amerika Birleşik Devletleri Deniz Kuvvetlerine ait olan portland sınıfı bir savaş gemisiydi. Bu kruvazör yüksek kalibre toplar, birçok ağır ve hafif makineli tüfekler ve hava saldırılarına karşı uçaksavarlar ile donatılmıştı. Kelimenin tam anlamıyla bir yüzen kaleydi.

İndianapolis, Machitsura Hashimoto kumandasındaki bir Japon denizaltısı tarafından vurulmuştu. Gemi, bir adet arka tarafına bir adet de yakıt deposuna olmak üzere iki isabet almıştı. İndianapolis gemisi 12 dakika içerisinde serin sulara karıştı. 300'e yakın mürettebat o sırada gemiyle birlikte battı. 800 denizcinin çoğu saatlerce kurtarılmayı beklerken köpek balıklarına yem oldu.

Hayatta kalmayı başaran 321 kişi 3 buçuk gün sonra pilotlar tarafından fark edildi. Ortada korkunç bir manzara vardı.

O gün kurtulan askerlerin anlattığına göre, hiç kimse böyle bir facia beklemiyordu. Çünkü aşırı derecede "Biz Amerikalıyız. Bir şey olmaz nasıl olsa kurtarırlar" psikolojisi hâkimdi.

Bize bir şey olmaz!

Tarih ders almak içindir. Hatalardan ve doğrulardan.

İnsanların başına ne gelirse "bir şey olmaz" ve "nasıl olsa kurtarırlar" düşüncesinden gelmiştir.

Tıpkı tarihte yaşadığımız ekonomik krizler gibi.

Tarihimizde hep krizler vardır. İnsanlarımızın hiç ders almadığı krizler.

Bir şey olmaz denilen ancak faturası çok ağır ödenen krizler.

Şu an Türk ekonomisi tarihinin en sıkıntılı dönemini yaşıyor. Ekonomi allak bullak. Yine tarihin en borçlu dönemindeyiz.

Ancak Türkiye halen bunun farkında değil ve rahat. Rahat olan sadece halk değil aynı zamanda hükümet de. Gelir yok ama harcamaya devam!

Bütçe gelirleri, geçen yılın aynı ayına göre yüzde 1 azalarak 58.2 milyar lira, bütçe giderleri ise yüzde 19.4 artarak 56.5 milyar lira olarak gerçekleşti.

Anlayacağınız gemi hızla su alıyor.

Nasıl olsa kurtarırlar.

Kim kurtaracak?

2000 yılındaki krizde olduğu gibi bir gecede 17 milyar dolar para gönderen Amerika mı?

Yoksa bugünün modası Katar mı?

Türkiye üretmeyen ve tüketen bir ülke olarak her geçen gün batıyor ve battığının farkında değil.

Tıpkı köpek balıklarına yem olan o tarihi faciadaki askerler gibi. Gemi batmış ve halen şakalaşıyorlar. Çünkü nasıl olsa kurtulacaklar.

Etraflarını saran köpek balıkları, gerçek ile yüzleşmelerine yetti. Ancak olan olmuştu.

Bizim de şu anda etrafımız kriz kokusu alan rantçılarla dolu. Hükümet faizler insin diye bağırırken onlar bir taraftan kolumuzu bacağımızı koparıyorlar.

Yani şirketlerimiz bir bir krize giriyor.

Türkiye'de insanlar halen görmüyor?

Kriz mi? Hani nerede?

Bakın lüks lokantalara, bakın gece kulüplerine, bakın marketlere..

Hep dolu hep cıvıl cıvıl.

O halde bu kriz lafını kim çıkartıyor ki?

Türkiye çok sağlam.

Batmaz! Batsa bile kurtarırlar.

O halde tüketmeye devam!