Hamdolsun, maaşlara zam geldi. Memur, asgari ücretli ve emeklinin eline ortalama ‘yüzde 3’ daha fazla para geçecek.

Şaşırmamak gerek, zira hükümetin ilgilenmesi gereken çok daha önemli görevleri var; ülkeye ‘demokrasi’ getiriyor, ‘putları’ kırıyor, ‘geçmişi’ silip atıyor. 
Türkiye yeniden yapılanıyor. 
Hani bir zamanlar,  “Devletin milleti var, ama milletin bir devleti yok”  diyorlardı ya.
Şimdi artık taşlar yerli yerine oturuyor; ‘millet’ için ‘yepyeni bir devlet’ inşa ediliyor. 
O yüzden dişleri sıkmak, biraz ‘sabır’ göstermek gerek ki sizi bekleyen o ‘mutlu yarınlara’ daha çabuk ulaşabilesiniz. 
Mesela, öyle, birilerinin dolduruşuna gelip oturduğunuz yerden  “Asilin 800 lira aldığı yerde, vekile 23 bin 200 lira ödenmesi Allah’tan reva mıdır?”  gibi abuk subuk bir takım sorular sormayacaksınız.
Gereksiz, zira bir faydası yok.
Necip Fazıl vaktinde sormuş, Sultan hazretleri ve emanetçi okumuş da ne değişmiş? 
Yaslanıverin arkanıza, kapatın gözlerinizi, bakın uzaklardan bir ses davudi tonu ile nasıl da gürlüyor:
“Allah’ın on pulunu bekleye dursun on kul,
Bir kişiye tam dokuz, dokuz kişiye bir pul!”  

***
 
Hemen ‘alakasız’ bir takım ‘kafa bulandıracak’ kıyaslamalara girmemek gerek. 
Yok neymiş, asile ‘yüzde 3’, vekile ‘yüzde 9.5’ zam; ‘vatandaşa’ mezarda emeklilik, ‘vekile’ ise iki yılda kıyak emeklilik.
Bunlar hoş şeyler değil azizim. 
Durun bir, önce ‘alt yapı’ hazırlansın, vekil ‘kendini sağlama’ alsın ki akabinde onu Meclis’e gönderen ‘asile’ de sıra gelsin.
Bazılarınız belki kızabilirsiniz: 
Hatta  “Her konuda Avrupa ülkeleri örnek gösteriliyor da, iş buraya gelince niye yan çiziliyor”  diye içinizden şeytana gazel okuyabilirsiniz. 
Haksızlık etmeyin; ‘çizgiyi’ tutturabilmek için az mı zaman harcanıyor. 
Bakın İtalya ile ne kadar da birbirimizi benziyoruz.
Bir ‘gladio’ bir de ‘vekil maaşları’ konusunda birbirine en yakın ülke İtalya ile Türkiye. 
Bizim milletvekillerinden sonra Avrupa’da ‘en yüksek maaşı’ alan vekiller İtalya’da. 
Onların kişi başı milli geliri ‘40 bin’dolarcık, vekil maaşları ise ‘9 bin 150’ dolar. 
Bizden eksik yanları ‘kıyak emeklilik’ ve ‘yan ödeme’ hakları yok.
Tamam, Avrupa’nın birçok ülkesinde milletvekili maaşları düşük, ‘yan ödeme’ alamıyorlar, ‘emeklilikleri’ de memur statüsüne tabi.
Siz yine de öyle uluorta ahkam kesmeyin, verin kulağınızı üstadın mısralarına: 
“Durun kalabalıklar bu cadde çıkmaz sokak!”  

***

Ülke son zamanlarda ‘çok iyi bir rüzgâr’ yakaladı, ‘ileri demokrasi’ ve ‘hukuk devleti’sınırlarına doğru emin adımlarla ilerliyor.
Hele hayırlısıyla bu işten bir alınlarının akı ile çıksınlar, peşi sıra ‘sosyal devletin’ gerekleri yerine getirmek için adımlar da atılacak.
Elbette ki şu andaki mevcut durum ‘sos’ ve ‘yal’ kıvamında olacak. 
Öyle kolay iş değil bütün bunlar. 
Bakın izinde gittikleri Turgut Özal bile o kadar gayret etti, işin üstesinden gelemedi.
Geri dönüp bakıldığında, bir tek ‘Fak-Fuk-Fon’ ayakta.
Bugünden yarına  “ha”  deyince olacak işler değil bunlar.
Çetrefilli bir iştir ‘sosyal’ devlet. 
‘Sos’ bölümüne el atanların bir anda ‘dünyaları’ değişiyor, ‘geldikleri yeri’ şıp diye unutuveriyorlar.
Barakadan, apartmana, oradan villaya.
Hop dedik efendiler, birkaç yılda ‘yal’ bölümüyle araya akıl almaz mesafeler giriyor; siz ise oturmuş ‘pul’ hesabı yapıyorsunuz.
Kafayı takmışsınız maaş zammına.
Peki ya ara ara dağıtılan ‘kömürdü’, ‘makarnaydı’, ‘kitaptı’, ‘defterdi’, bunlar ne? 
Olmaz ki be canım kardeşim; ‘nankörlüğün’ de bir hududu var.

***

‘Yersiz panik’ ve ‘lüzumsuz eleştirinin’ sırası değil şimdi, ülkenin gidişatı ‘şiir’ gibi.
Yaslanın arkanıza, kapatın gözlerinizi, uzaklardan gelen davudi sese kulak verin.
Necip Fazıl yazdı, talebeler okuyor:
 “Çekiyor tebeşirle yekûn hattını âfet,
Alevler içinde ev, üst katında ziyafet!”