Birleşik Krallık’ın tarihi

Birleşik Krallık’ın tarihi
Büyük Britanya ve Kuzey İrlanda Birleşik Krallığı, coğrafi olarak Büyük Britanya adasının tamamını, İrlanda adasının kuzey kısmını ve bazı diğer Britanya adalarını kapsayan ülkeye verilen addır.

Ülkenin ismi, gerek ülke içinde, gerekse uluslararası camiada genellikle Birleşik Krallık olarak kullanılır. Büyük Britanya sözcüğü de zaman zaman Birleşik Krallık anlamında kullanılır. Birleşik Krallık dört devletten meydana gelir: Galler, İngiltere, İskoçya ve Kuzey İrlanda. Birleşik Krallık, Britanya İmparatorluğu döneminde kapsadığı çok geniş coğrafya nedeniyle “üstünde güneş batmayan imparatorluk” olarak anılmıştır.

Dünyanın dörtte biri
İngiltere Kraliçesi I. Elizabeth 1588 yılında Avrupa’nın en güçlü donanması olan İspanyol Armadasını yenilgiye uğratarak Britanya İmparatorluğu’nun temellerini attı. 17. yüzyılda giderek güçlenen İngiltere Kuzey Amerika’da koloniler kurdu. 1707 yılında İngiltere ve İskoçya birleşerek Büyük Britanya Krallığı’nı kurdular. 1800 yılında da bu birliğe İrlanda’yı da katarak Büyük Britanya ve İrlanda Birleşik Krallığı kuruldu. 1837- 1901 yılları arasında hüküm süren I. Victoria döneminde Birleşik Krallık, “üzerinde güneş batmayan” Britanya İmparatorluğu’nu kurdu. 1921’e gelindiğinde bu imparatorluk Hindistan, Kuzey Amerika, Orta Doğu, Avustralya ve Afrika dahil 36,6 milyon kilometrekarelik  bir alanı kapsıyor, 458 milyon kişilik bir nüfusa hükmediyordu ve nüfus bakımından dünyanın dörtte biri Britanya’nın egemenliği altında yaşıyordu. 20. yüzyılda bu imparatorluk yavaş yavaş çözülmeye başladı. 1922 yılında İrlanda bağımsızlığını kazandı. 1947 yılında Hindistan ve Pakistan bağımsız ülkeler haline geldiler. 1948 yılında Birleşik Krallık Filistin’den geri çekildi. Bunu 20. yüzyıl boyunca sayısız ülkeler izledi. 1997 yılında Hong Kong’un bağımsızlığı kazanması Birleşik Krallık’ın sömürge imparatorluğunun en son parçası olarak görülebilir.