Dün gece Galatasaraylılar için gerçekten özel bir geceydi..  Sarı kırmızılı formaya gönül verenler 47 yıldır bazen mutluluk şarkıları söyledikleri, bazen de hüzünlendikleri ama her zaman rakipleri için tam bir 'Cehennem'e çevirdikleri Ali Sami Yen'de son kez takımlarına destek verdiler...
Özellikle bu sezon ligin ilk yarısının son maçlarında alınan kötü sonuçlarla kahrolan, bu üzüntüyle ve kızgınlıkla emektar statlarının koltuklarını kıran sarı kırmızılılar, son maçta bir yandan göz yaşı dökerken, bir yandan da son kez geldikleri Ali Sami Yen tribünlerinde tarihe tanık oldular...
Bu sezon önlerinde hedef olarak bir tek yol olan Türkiye Kupası maçında Beypazarı Şekerspor'u ağırlayan G.Saraylıların hiçbiri için bu maçın sonucunun önemi yoktu...
Tribünleri dolduran Aslan'ın vefakar seyircisi tabii son maçta mutlaka bir galibiyet bekliyordu. Ancak galibiyetten önce eski efsane futbolcuların güzel futbolu, atılan havai fişekler, yaşanan güzellikler ve hatırlanan büyük başarılar herşeyin önüne geçti...
Dün gece Ali Sami Yen'e gelenlerin aklında, hayalinde ve buğulu gözlerinde Real Madrid, Milan, Barcelona, Liverpool, Juventus, Manhchester United gibi dünya futbolunun devlerini dize getiren maçların görüntüleri ve o muhteşem zaferlerin şarkıları vardı...
Dün gece acısıyla tatlısıyla, sevinciyle, hüznüyle, alkışıyla, gözyaşıyla geçen 47 yıllık kocaman bir ömrün son gecesiydi...
Ve bu güzel gece öyle bir şarkı ile sona erdi ki, tribünlerdeki herkesi ağlattı...Zira hep birlikte söylenen o şarkının "Anladım ki cimbom'um hiç kimse sen değil. Hiç kimse senin gibi canımdan öte can değil" sözleri öyle etkiliydi ki, tribünlerin veda gecesinde hüzünlenmemesi mümkün değildi...
Ve dün gece maça gelince, futbol adına facia ile biten sezonun ilk yarısının aksine G.Saray'da iyiye doğru bir gelişme, bir umut vardı. En azından oyundan kopmadı sarı-kırmızlı ekip ve 72. dakikadan sonra karşılaşmayı kazanmasını bildi.