Sevgili dostlar, değerli bir okuyucum kendisine gönderilen bir maili aslında tüm insanlığı ilgilendirdiği için kendi ön sözünü de ekleyerek bana göndermiş ve mutlaka paylaşmamı rica etmiş. Yazının girişi şöyle; “Çekirdek Harekatı” Sayın Besimoğlu; “Dünyamızın az ömrü var ve bu gidişatın sonu kıtlık, çocuklarımıza ve torunlarımıza bir şeyler bırakmak istiyorum. Eğer siz de aynı fikirdeyseniz lütfen köşeniz aracılığı ile bunu paylaşalım...” Metinde çeşitli kişilerin görüşlerine yer verilmiş bakın ne diyor;
“Sevgili dostlar; sonumuzun kıtlık olacağını düşündüğüm için bu maili sizlerle paylaşmak istedim. Çok değerli hoca Teoman Sarmaşık’tan gelen bir öneri bu. Tabii bu uygulama ne kadar faydalı olur bilemiyorum ama daha sonra kaybedeceklerimizi düşündüğümüzde denemekte fayda olduğuna inanıyorum.
Bilim adamları dünyaya en çok 65 yıl ömür biçiyor. Dünya nüfusunun yarı yarıya düşmesi için verdiği rakam 10 senedir. 1990 senesinden bu yana dört yanı denizlerle çevrili ülkemizin denizlerinde canlı sayısı giderek düşüyor. 10 sene içinde karada da kalmayacak. Canlıların nasıl hızlı yok olduğuna inanamazsınız”
Sayın Besimoğlu; çocuklarımızın, hatta dünya çocuklarının, sizin yaşınızda ağaç görmesini istiyorsanız bu uygulamayı hayata geçirmemiz gerekiyor ve şöyle devam ediliyor:
“Evde yediğimiz meyve çekirdeklerini kiraz, kayısı, erik, karpuz, kavun vb’85 sonbahar aylarında (çimlenmesi için yağmurların başlayacağı mevsimlerde) pikniğe, dağa gezmeye gittiğimiz arazilere toprağa gömüp, üzerine de bir miktar su dökersek bunların bir kısmı tutacak ve doğanın dengesinin korunmasında yarar sağlayacaktır. Sebzelerde olduğu gibi, yakında meyvelerde de hibrit tohumlar yaygınlaştıkça çekirdekten ağaç yetiştirme imkanı ortadan kalkacak. Bu nedenle elimizi çabuk tutup ülke sathına ne kadar ekebilirsek o kadar yararlı oluruz.”
Gönderen burada yazıya bir not düşerek;
“Bu yöntemi yıllardır uyguluyorum. Meyve çekirdeklerini asla çöpe atmam. Ankara’da yürüyüş yaptığım parklara savurduğum çekirdek epeycedir. Parklardan topladığım at kestanelerini bile yolda gördüğüm büyük bahçelere atarım. 20 gün kadar önce evde çimlenmeye başlayan patates kabuklarını biraz kalınca soyarak bahçede toprağa gömdüm. Şimdi onlarca patates bitkim var.” demektedir.
Bir başka ifadede de; “Arkadaşlar ben de çekirdekleri atmayıp biriktiriyor ve TEMA Vakfına veriyorum” denmektedir.
Sizlerde bu çekirdekleri TEMA vakfına verirseniz topluma ve doğaya karşı faydalı bir iş yapmış olursunuz.
Sayın Besimoğlu sizin de bu kampanyaya destek olacağınız ümit ediyor o engin insan ve doğa sevginizle hep beraber “Haydi Çekirdek Harekatına” diyorum.
Sevgilerimle
Deniz Aytemur.
Değerli okuyucumun bu talebine ben de katılıyorum. Haydi o zaman sevgili okuyucularım. Bir tohum da biz ekelim. Çocuklarımız aç kalmasın diyorum.
