Özellikle artık okul çağına gelmiş bir çocuk, başka çocuklarla ilişki kurmaya, onlarla oyun ve gruplar içinde yer almaya başladıktan sonra, artık arkadaşsız kalmak istemez ve yetişkinlerle aynı ortamda yalnız kalmaktan hoşlanmaz. Artık bütün ilgisi arkadaşlarıyla beraber olmak ve oyun oynamak üzerinedir. Pek çok güzel oyuncakları olmasına rağmen arkadaşsız kalmayı reddeder. Bu dönemde çocuğunuzun hayatındaki en önemli şey arkadaşlarıdır.
Çocuğunuzu iyi tanıyorsanız, onun kişilik özelliklerini biliyorsanız, seçtiği arkadaşları konusunda nispeten rahat olabilirsiniz. Buna rağmen çocuğu ve arkadaşlarını iyi gözlemlemekte büyük fayda vardır. Konuyu hep olumsuz tarafından görüp çocuğa ve arkadaşlarına karşı güvensiz tavırlar takınmak hoş olmaz. Aile olarak çocukla olan iletişiminiz ne kadar güçlüyse ve sağlıklıysa çocuğunuzun seçtiği arkadaşlar ve o arkadaşlarla olan ilişkisi o kadar sağlıklı ve düzgün olacaktır.
Okul, çocuğunuz açısından ailesinin dışındaki ilk sosyal ortamdır ve onun toplumsal bir varlık olarak dış dünyaya uyumlu bir birey olması görevini üstlenir. Ergenlik döneminde çocuklar arasında gruplaşmalar olabilir. Bu gruplar öncelikle masum gruplaşmalar olarak başlar ya da öyle görülebilir, ancak zaman içinde katılımcı çocukların yapıları ve beklentileriyle beraber saldırgan gruplar haline dönüşebilir. Bu gruplarda her zaman yetişkinlere ya da toplumsal değerlere mutlak bir başkaldırı ya da karşı çıkma yoktur. Gruplaşma içindeki arkadaşlık; çocuğunuzun davranışları, düşünceleri ve tepkileri üzerinde o kadar etkilidir ki ailesinin yerini alabilir. Kendisini ait hissettiği bir akran grubu olabilir. Genç,  bu aidiyet duygusunun verdiği hazla, gruba karşı güçlü bağlılık duyguları geliştirir. Aslında gruplaşmalar ciddi risk içermeyen ve potansiyel şiddet eğilimleri bulunmayan bir yapı içindeyse genç  açısından yararlıdır. Bencillikten uzak, sosyalleşmiş, paylaşımcı, işbirliğine açık, birbiriyle yardımlaşabilen bireyler olarak yetişmelerine olanak sağlaması nedeniyle sağlıklı olur. Devam edecek