Toplumsal bir varlık olmaya çalışan çocuğunuz arkadaşları yoluyla sosyal bir birey olarak, toplumsal uyumu öğrenme anlamında adımlar atmaya başlar. Arkadaş bir çocuk için gelişimini ve kişiliğini etkileyen, ailesinden sonraki en önemli
etkendir.
Bir çocuk bebekken bile arkadaş ihtiyacı duymaktadır. Arkadaş çocuk açısından deneyim kazanmasına yardımcı olan, onu bir gruba ya da birlikteliğe hazırlayan çok önemli bir eğitici görevi görmektedir. Bir yaşından küçük bebeklerin bile bir araya geldiklerinde, karşılıklı olarak bir iletişim kurma çabası içine girdikleri görülür. Bilinçli olmasa bile, birbirlerine dokunmaya, itmeye, birbirlerinin elindeki oyuncağı almaya yönelik hareketlerde bulunurlar. Bunlar, iletişim kurma çabalarının ilk adımlarıdır.
Özellikle iki yaş civarındaki çocuklar yaşıtlarıyla iletişim içine girerler. 3 yaşına geldiğinde arkadaşlık ilişkisi anlamında net tavırlar belirler ve kendine özgü davranış biçimleri geliştirebilirler. Dışa dönük ya da daha içine kapanık tutumları olması gibi belirgin bir yapı ortaya koyabilirler. Çocuğunuzun bu yaşlarda daha paylaşımcı ve sosyalleşmeye açık bir arkadaşlık ilişkisi kurabildiğini görebiliriz.
Özellikle 3-4 yaşlar arasındaki çocuklarda kurulan arkadaşlıklar gerçek arkadaşlık olarak değerlendirilebilir. Çocuğunuzun anaokuluna gitmesi arkadaş edinmesinde çok yararlı olur. Üstelik çocuğun yakın çevresindeki anne-baba ve öğretmen gibi yetişkin bireyler, çocuğu arkadaşlık gibi bir ilişki geliştirmesi konusunda desteklemelidirler. Öyle bir kurumda, bu türden destek alan çocuğunuz hem fiziksel hem duygusal hem de zeka anlamında ciddi şekilde olumlu bir aşama kaydederek, sağlıklı arkadaşlık ilişkileri kurma becerileri elde eder.
2 yaş civarında kendilerine sabit bir arkadaş seçmezler. Yuvadaki bütün arkadaşlarıyla duruma göre arkadaşlık ederler. 3 yaştan itibaren "Bu benim en iyi arkadaşım. Onun yanında oturmak istiyorum" gibi düzenlilik sağlayan arkadaşlıklar oluşturmaya başlarlar.
Devam edecek