Yıllardır siyasilerimizin İstanbul’un değişik semtlerine cami yapımı ile ilgili polemiklerine hep tanık oluyoruz. Bir taraf yapacağız derken diğer taraf yapılmaması için bin türlü gerekçe ortaya koyar. Ama sonuçta her iki taraf ta kendi seçmen tabanına vereceği mesajı vermiş olur. Cami yapacağız deyip yola çıkanlar, karşı çıkanların başarılı olduklarını, onları geçemedikleri imajı ile  “mağdur”  edildiklerini kullanırlar. Karşı tarafı dinsiz ve imansızlıkla, İslam karşıtı olmakla suçlarlar.
Cami yapımına karşı çıkan da, mağduriyet yaşadığını bu kez ön plana çıkarır ve  “aslında kendilerinin cami yapımına karşı olmadıklarını” karşı tarafın seçmen kitlesine anlatmaya çalışır. Kendi tabanında  “iyi oldu bak cami yapımını engelledik düşüncesiyle zafer nidaları atanları da görebilirsiniz”. Ama burada kazanan aslında moda deyimi ile tribünlere oynayan takım liderleridir, kaybeden ise özünden, amacından uzaklaştırılarak siyasete  “hem yapalım hem de yapılmasın diyenler tarafından kurban edilen Cami ve İslam Dini” olmakta.
Cami yapmak gibi bir sorunun ülkemizde hiçbir zaman var olduğuna tanık olmadım, eğer öyle olmuş olsa idi doksan bine yakın camimizde bugün ezan okunuyor ve ibadet ediliyor olamazdı. Bununla beraber cami gerçekten nereye ihtiyaçtır aslında bunun tartışılması gerekiyor. Yaklaşık yüz yıl geriye gidersek ve nüfusu 1915’te bir milyona yaklaşan İstanbul’dan, Çanakkale Savaşı’nda kaç şehit olduğuna baktığımız da çok ilginç bir rakam karşımıza çıkmakta. Çanakkale Savaşı’nda şehit olan İstanbul nüfusuna kayıtlı kişi sayısı sadece 1.648 kişi. Bununla beraber diğer bazı illerden de şehit sayılarını verelim

Bu listeyi vermemdeki gaye, ülkemizin hemen her yerinden vatan evlatlarının gelip canlarını feda ettikleri Gelibolu Yarımadası üzerine hem Ege Denizi’nden ham de Çanakkale Boğazından görülecek şekilde, Anıtsal Boyutta bir  “Şehitlik Camisi” yapımına kamuoyu hazırlamak içindir.  İstanbul’daki cami sayısı ile İzmir’deki cami sayısını karşılaştırdığımızda arada büyük bir fark vardır ama iki ilden verilen şehit sayısına baktığımızda  “gavur İzmir”  yakıştırmasının ne kadar da havada kalan bir laf olduğu görülecektir. Buradan çağrım Taksim veya başka bir yere cami yapma konusunda çok hevesli olanların, Gelibolu Yarımadası’na öncelik vermeleri yönündedir. 250 bin şehidimizin ruhlarını şad etmek istiyorsanız önceliğiniz Gelibolu Yarımadası olmalıdır. Buraya anıtsal bir cami yapımına kimin itirazı olabilir? Her yıl yüz binlerce insanımızın ziyaret ettiği şehitliklerimizde, atalarımızın için namaz kılıp dua etmemize engel olmayın lütfen.