Eski bayramların bir başkaydı tadı. Belki gelecekte bile bu günlerde yaşadıklarımızın özlemi içinde olacağız kim bilir. İşte bu yüzden toplum olarak dünleri bugüne, bugünü ise yarına taşımak zorundayız. Bayramlar İslâm kültürümüzün bir parçasıdır. Günler öncesinden başlayan alışverişler, arife gününden yapılan temizlik, her evin mutfağından taşan mis gibi yemek kokuları... En çok da biz çocuklar sevinirdik, bir de yaşlılar. Bizler el öpüp harçlık alacağımız için, büyükler de el öptürüp hatırlandıkları için. Keyifli, samimi, tatlı sohbetler, sıcak anlara dönüşürdü bayramlarda. Dost, düşman buluşur, kırgınlıklar kalkardı. Bayram namazından sonra kahvaltılar yapılır, aile bir masa etrafında toplanır, sohbetler edilirdi. Yoldan gelen akrabalar karşılanır, çaylar keyifle yudumlanırdı. Konu, komşu ziyaretlere gidilir, hastalar, yaşlılar, çocuklar unutulmazdı.
Bayramlar hâlâ kutlanıyor ama dedim ya eski bayramların tadı ve coşkusu bugün yok. Teknolojinin gelişmesiyle birlikte duygularımız da sıradanlaştı. Telefon var nasıl olsa. Bayram tatil demek artık... Evin içi için değil, dışı için planlar yapılıyor. Oteller ayarlanıyor, valizler hazırlanıyor, tatile gidiyoruz. Dinlenip mi döneceğiz yoksa yorgun mu? Bu da ayrı tartışılır. Oysa bayramların kaynaştırıcı, barıştırıcı ve bir o kadar da sevgiyi yücelten önemini bilen büyükler kapılarını kapatmıyorlar. Her mekanda, evde, huzurevinde, hastanede, nerede olurlarsa olsunlar, ziyaret edilmeyi bekliyorlar. Sıcak bir sevgiyle tutunmaya çalışıyorlar hayata. İşte bu yüzden koca çınarlar ve küçük fidanlar buluşmalı bayramlarda. Yürekten yüreğe akan sevgi ve sıcacık eller kavuşmalı. Gülen bir yüz yetişmeli yalnızlığınıza bazen.
Her bayram geleneği üzere Özcan Yaşlı Bakım ve Rehabilitasyon Merkezi’ne ziyarete gittim. Pamuk yüreklere dokunmak, sosyal yardımlaşma ve bayram geleneğini yaşatmak için. Kimi annesine, kimi babasına koşmuştu. Bir de gönüllü melekler vardı. Genç yüreklerinde büyüttükleri sevgiyi paylaşmak için huzurevlerini, çocuk yuvalarını gezen, ekip ziyaretleri gerçekleştiren gençler. Şahit olduğumda oradaki herkes gibi çok duygulandım ve sütunuma taşıyıp sizlerle buluşturmaya karar verdim. Ankara Cepa AVM’nin içindeki CarrefourSA Mağaza Müdürü Halil Böğür ve ekibi, Gıda Sektörü Şefi Tuncay Temelli ve arkadaşları, gelenek haline dönüştürdükleri Anneler Günü, Babalar Günü ve bayram etkinlikleri kapsamında birçok ziyaret gerçekleştiriyorlarmış. Kendileri ile sohbet ettiğim Halil Böğür, “Çalışmalarımız sadece ziyaretlerle sınırlı değil. Örneğin Dünya Çevre Günü’nde Gölbaşı Mogan gölünü temizledik” diye sözlerine başladı. Birçok köy okuluna derslik yaptıklarını ve çocuklara kırtasiye yardımında bulunduklarını anlattı. “Ayrıca böyle özel günlerde yaşlılarımızı mutlu görmekten büyük sevinç duyuyoruz” diyerek sözlerini tamamladı. Aslında anlatmak istemiyordu çünkü onlar bunu severek yapıyorlar. Sadece paylaşmak için. Israrla sorduğum sorularıma “Her şey insani sevgi ve huzur adına” dedi. Halil Böğür, Tuncay Temelli ve ekiplerinin çok daha büyük hedefleri var. Diyorum ki, bu güzel davranış tüm kurum, kuruluş ve kişilere de örnek teşkil eder ve bayramlardaki sosyal yardımlaşma gerçek anlamını bulur. Bu ziyaret esnasında anladım ki geleneklerimiz hâlâ yaşıyor, sevginin melekleri kanatsız aramızda dolaşıyor. Genç fidanlar sarıldı yaşlı çınarlara ve bir orman alabildiğine yeşil büyüyor, büyüyordu. Daha nice güzel bayramlara diyorum.
