Önümüzdeki 14 Şubat günü benim için çok önemli bir olay var. Can dostum Yılmaz Ulusoy’un 72. doğum günü münasebetiyle doğum günü anılacak ve aynı zamanda ’Dostlarının Kaleminden Yılmaz Ulusoy’ adlı kitabının sunumu yapılacak. O gün Yılmaz’ın eski ve yakın bir dostu olarak orada bulunmayı çok arzu ederdim. Ne var ki yaşım icabı o günleri idrak edip edemeyeceğim Allah’ın takdirine kalmış. Onun için de şimdi Yılmaz Ulusoy’a ve ailesine birikmiş vefa borcumu bu yazımda ifade etmek istiyorum. Gerçekten ulu bir soy olan Ulusoylar hep benim ve ailemin yanında bulunmuşlardır. Kötü ve iyi günlerimizde. Eşim bir kaza geçirdiği zaman hastaneye koşanların başında Yılmaz Ulusoy vardı. Ondan sonra cenazelerimizde, sıkıntılı günlerimizde ve bilhassa kızımı kaybettiğim zaman bize manevi destek veren sevgili Yılmaz Ulusoy’du.
Atatürk’e, aileme ve babama yapılan saygısız hücumlara karşı bana destek veren de Yılmaz Ulusoy’du. Onların hakkını kolay ödeyemem.

***

Türkiye’de ilk düzenli tarifeli otobüs seferlerini başlatan ve bugüne kadar ülkeyi kauçuk ağlarla örenler de Ulusoylar ve Yılmaz Ulusoy’du. Rahmetli Saffet Ulusoy’u da bu münasebetle anıyorum. Bugün Ulusoy otobüsleri muntazam tarifeli seferleri, konaklama tesisleriyle Türkiye’de bir örnek ve bir öncü olmuştur. Fakat bunlardan daha önemlisi Yılmaz Ulusoy’un ve Ulusoyların insan taraflarıdır. Gerçekten bir ulu soydur Ulusoylar. Şimdi sevgili Yılmaz’a daha nice başarılı ve sağlıklı yıllar temenni ederken benim ve ailemin bu güzel aileye sevgimizi ve vefamızı ifade etmek istiyorum. 14 Şubat’a kadar erişir miyim erişmez miyim Allah’ın takdiri. Fakat herhalde Yılmaz Ulusoy’a ve ailesine ağabeyim Gündüz Kılıç’ın ve benim sevgi ve şükranlarımızı ifade etmemizin müddeti olamaz. Allah sana uzun ömürler versin. Aileni daim etsin. Sevgili Yılmaz, her şey için sana ve soyuna şükranlarımı ifade etmenin müruru zamanı ve miadı yok.