Bayramlar bir ülkenin milli ve dini dayanışma günleridir. Çocuklara sevinç, büyüklere övünç günüdür. Kırgınlara barışma, sıladakilere buluşma ve zorda olanlarla paylaşma günüdür. Aslında nasıl da önemlidir bayramlar.
Bayramlar mı değişti yoksa bizler mi ? Yoksa hafızamızdan silinen izler mi ? Hangisi yok oldu önce? Bugünkü bayramlar bana bu soruyu sorduruyor. Hâlâ kokusu burnumdadır annemin yaptığı bayram yemeklerinin. Anne, baba, nine, dede, gelen giden akrabalarla da kocaman bir masa oluştururduk bizim evde. En şanslısı da bendim. Pamuk eller cebe diyerek toplardım bayram harçlıklarını. Bayram namazından gelen büyükler, bayram kahvaltısı derken sürekli çalan bir zil ve hiç kapanmazdı o kapı. İple çekerdik bayramlar münasebetiyle buluşacağımız günleri, akşamları. Şimdilerde bayramlar sadece tatil imkanı. “Bayram gelse de bir yerlere kaçsak”, “Aman kimse gelmesin de şöyle bir dinleneyim” mantığı hakim olmaya başladı.
Peki nerede kaldı dostluklar, akrabalıklar? Bugünleri fırsat bilip bitirilmesi gereken kırgınlıklar. Gelinler, damatlar, el öpen çocuklar. Hani nerede sosyal yardımlaşma? Çok iyi hatırlıyorum kesilen kurban etini imkanı olanlar olmayanlarla bölüşürdü. Annem hepsini özenle ayırır, yedi ayrı parçaya böldürür, gönderilmesi gereken yerlere dağıtırdı. Hem sevap kazanacağız hem de çocuk aklı işte eğlence olsun diye biz de torbalarla komşularımıza et taşırdık. Çok az bir parça da kavurmalık tabir edilir evimizde kalırdı. Yani 7 ayrı evden gelirdi mis gibi et kokuları. Komşu komşunun hakkını gözetir, büyükler sayılır, küçükler sevindirilirdi. Şimdilerde ne değişti peki?
İnsanlar o zaman da çalışırdı, o zaman da vardı hayat gailesi. Çalınan kapılar gülen yüzlerle açılırken, şimdi kilitlenip bavullarla kaçılıyor. Kendimizden mi kaçıyoruz yoksa bayramlardan mı? Gelenek ve görenekleri mi yitirdik yoksa ruhumuzu mu? Bayramlar değişmedi aslında biz insanlar değiştik. Rahmetli ninem derdi ki: “Ölü de bekler, diri de bayramlarda” İşte bugün bayram, tam zamanı. Ziyaret edelim kaybettiklerimizi, ailemizi, büyüklerimizi. Sevindirelim çoluk çocuk yaşlılarımızı. Fırsat bilip bugünü, çalalım kalpleri, çalalım kapıları. Tozunu aldığımız geçmişteki resimde, hâlâ uzak değil eski bayramlar bize.
Tüm İslam âleminin Kurban Bayramı mübarek olsun.