Cağımızın modası olan 'demokrasi', 'insan hakları', 'özgürlükler' gibi kavramlar, her nedense 'Türk dünyasına' bir türlü uğramıyor.
Dünyanın bilmem hangi bölgesindeki etnik farklılıklara karşı yapılan baskıları dillerine dolayanlar, ne yazık ki sıra 'Türk illerine' gelince es geçiyorlar.
Türkler, yaşamakta oldukları birçok coğrafyada halen 'esir muamelesine' tabi tutuluyor; 'etnik temizliğe' maruz kalıyor, 'zulüm' görüyor, horlanıyor, dışlanıyor.
Ömürlerini 'Türklük' davası için adayan ve yaşadıkları zulmü dünyaya anlatma çabası içinde olan mücadele adamlarının isimlerini kaç kişi biliyor?
Bırakın o bayrak isimleri, o topraklarda neler olup bittiğini ömürlerinde hiç duymamış olan 'milyonlarca' insan yok mu bu topraklarda?
Yine biliyoruz ki Doğu Türkistan'ın yerini haritada gösterebilecek 'etkili' ve 'yetkili' makamdaki insanların sayısı da bir elin parmaklarını geçmez.
Zira işin içinde 'Türk' olunca mesele hemen 'ırkçılık' paranoyasına dönüşüyor; 'din bezirganından' 'ileri demokratına', 'liberal kapitalistinden' 'sömürge solcusuna' kadar cümle iş birlikçi anında kazan kaldırıyor:
- "Bunun adı ırkçılık ve faşizmdir!"
Aslında suç onlarda değil, 'millî' meseleler üzerine hassasiyet gösterenlerin bu 'etkili' ve de 'yetkili' iş birlikçilere bel bağlamalarında.
***
Onların demokratlıkları Filistin'e kadar uzanır; insanlıkları da Somali'ye, Kenya'ya.
Fakat işin içine 'Türklerin' yaşadığı bölgeler girince olayın rengi bir anda değişiverir.
Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemlerinde moda haline gelen 'dönme-devşirme' takımının yaftası bugün de geçerli değil midir?
- "Etrak-ı bi idrak"!..
'Demokratı' da, 'liberali' de, 'solcusu' da, 'muhafazakârı' da söz konusu 'Türk' olunca, aynı şablona uygun hareket ederler.
Aralarındaki bu anlaşılmaz ortaklık, yalnızca Türk'ten esirgenen 'milletini sevme' hakkını 'kendi etnik aidiyetleri' için sonuna kadar kullanmaktan mı kaynaklanıyor, bilemeyiz.
Zamanında bir Türk aydını, bu çelişkili durumu izah ederken, aynen şöyle diyordu:
- "Bunlara göre İslamiyet ırkçılığı değil, sadece Türk milliyetçiliğini yasaklıyor."
Ne hazindir ki Türk dünyasında zulüm görenlerin hâlâ 'ağabey' belleyip gözlerinde tüttürdükleri Türkiye'de 'Türk', akıl almaz tezgâhların girdabında hırpalanıp duruyor.
Hâl böyle olunca Doğu Türkistan'ın haritadaki yerini sormanın bir anlamı kalmıyor.
Ama yaftayı yiyen yine de Türk oluyor:
- "Irkçı", "Faşist"!..
***
Bir an için Doğu Türkistan'dan, Kırım'dan Kerkük'ten, Halep'ten vazgeçiyorsunuz.
Hiç olmazsa hemen yanı başımızda bulunan Batı Trakya ile ilgili bir ses yükseliverse.
Hani diplomaside 'mütekabiliyet' esası diye bir şey var ya; işte ona güvenip Yunanistan'daki Türklerin durumuna bir göz atılsın istiyorsunuz, ama hak getire.
Biz Ruhban Okulu'nu açma girişimlerini, Patrik Hazretleri'nin şımarıklıklarını sineye çekme nezaketi gösterelim; bir adım da onlardan gelsin; ne gezer.
'Müslüman azınlık' olarak lanse edilen Batı Trakya Türkleri 'müftülerini' seçerler, Yunanistan atamaz; 'derneklerini' kurarlar, adında 'Türk' var diye tescil edilmez.
Son 45 yıl içinde '60 binden fazla' Türk, sorgusuz sualsiz Yunan vatandaşlığından atılmış; Türk azınlığın 'eğitim' konusundaki durumu içler acısı.
Günümüzün modası 'ırkçılık' ve 'faşizm' ya.
Neredeyse 'Kelaynak' kuşlarını bile 'etnik grup' diye insanlığa yutturmaya çalışanlara bir 'yol haritası' işte.
Bugün 'Türk'e yapıştırılan yafta, aslında 'Türklüğün' ve 'Turan illerinin' maruz kaldığı durumun adıdır.
Türklüğe 'alerjisi' olanların bunu anlamamaları ve 'tersinden propaganda' yapmaları, sıradan bir strateji değil 'bilinçli' bir çabadır.
***
Peki ya bu utanç verici tablonun asıl sorumlusu kimlerdir?
'Emperyalistler' midir, onların güdümünde hareket eden 'yerli iş birlikçileri' midir?
Yoksa kutladıkları 'Türkçülük' bayramında bile 'Türkçülük' kavramını kullanmaktan kaçınıp 'milliyetçilik' kavramının etekleri altına sığınanlar mıdır?
