Kaybetmek güzeldir evvelâ!
Göğsünde sevgiden, merhametten, adâletten, ahlâktan, vicdandan mahrum bir iman taşımak yerine, Cengiz Akyıldız gibi bir hain kurşunu taşımak yeğdir. 
Sevmek güzeldir! 
İnsanoğlunun gönlünde hesapsız ve  kitapsız, hudut tâyin edemediği bir sevgiyi barındırması, ruhunu bir ân olsun şüpheye düşmeyeceği bir aşk ile doldurması, kalbini uçsuz bucaksız bir sevginin mârifetiyle kinden ve nefretten arındırması güzeldir...
 Gâlibi sevmek güzeldir, lâkin mağlubu sevebilmek daha da güzeldir, güçlüyü sevmek güzeldir, lâkin haklıyı, mazlumu, mağduru sevebilmek daha da güzeldir, hayatı sevmek güzeldir, lâkin ölümü sevebilmek daha da güzeldir...
Merhamet güzeldir sonra!
Dinine, diline, ırkına bakmadan bütün çocuklara, darbecilerin kurşunlarıyla Mısır’da katledilen Esma’ya ve destan yazan(!) polislerin sopalarıyla Eskişehir’de katledilen Ali İsmail Korkmaz’a, şehrin göbeğinde silah sıkacak kadar küstahlaşan eşkıyâlar tarafından şehit edilen Cengiz Akyıldız’ın geride bıraktığı evlâtlarına merhamet etmek güzeldir...
Sırf o ifâde vermesin diye devletin emniyet ve yargı teşkilatı yeniden dizayn edilen evlâda duyulan merhametten daha çok, senelerdir uydurma delillerle ve iftirâlarla cezâevinde yatan babalarına sarılamayan evlâtlara merhamet etmek güzeldir, ifâde vermesi durumunda başına gelebileceklerden duyulan endişenin merhametinden çok, evlâdı hayatı boyunca şâibeli yaşamaya, vicdanlarda  mahkûm yaşamaya rıza gösterememektir merhamet...
Adâlet güzeldir!
Güçlünün adâleti ile adâletin gücünün aynı mizânın kefelerine çıktığında aynı seviyede kalmadığı adâlet güzeldir, dünün hasret ile beklenen çok muhterem Hocaefendisi’nin bir sürü mâsumun mahkûm edildiği davalarda dağıttığı ve o zaman işinize gelen adâlet değil ama bugünün sahte peygamberinin, âlim müsveddesinin, haşhâşisinin beklediği adâlet güzeldir...
‘Yüzyılın din adamı’ ödülünü verdiğiniz kadrolu âliminizin rüşvete, yolsuzluğa, hırsızlığa cevaz verdiği adâlet değildir güzel olan; güzel olan kul hakkının hesâbını muhakkak soran Allah’ın adâletidir ve güzel olan Allah’ın adâletine inanmaktır.
Ahlâk güzeldir!
Güzel ahlâkı tamamlamak için gönderildiğini söyleyen peygamberin adını dillerden düşürmeyip, ahlâksızlık âbidesi olmuş bir adama peygamberlik sıfatını yakıştırmaktan imtinâ edecek kadar ahlâk güzeldir, en azından bir insanın üzerine Allah’ın sıfatlarını yakıştırmayacak kadar hâyâ eden, haşyet duyan bir ahlâk güzeldir...
Ama en çok kendi kinine, kendi nefretine, kendi hırs ve hevesine Allah’ın dinini fedâ etmeyen ahlâk güzeldir..
Sonra vicdan güzeldir!
Onca pislik gözler önüne serilmişken, her gün milyonlarca insanın karşısına çıkıp yalan söylemeyi beceremeyen bir vicdan güzeldir, hâlâ aynı pisliğin üzerinden zafer ve iktidar hesâbı yapamayacak kadar, insanın gönlünü tesiri altına alabilmiş bir vicdan güzeldir...
Ne kadar gayret etse de üstünü örtmeye; milyonlarca yetimin, öğrencinin, yoksulun hakkını yediğini en azından kendi kendine itiraf ederek baş başa kaldığında, gece yastığa başını rahat koyamayan bir vicdan güzeldir...    
İnanmak güzeldir...
İyiliğe inanmak, doğruluğa ve dürüstlüğe inanmak güzeldir.
Allah’tan başka Tanrı olmadığına, Muhammed’in O’nun kulu ve elçisi olduğuna inanmak kadar, insanlığa inanmak da güzeldir...
Sevgiye inanmak, merhamete inanmak, adâlete inanmak, ahlâka inanmak, vicdâna inanmak ve inanmaktan evvel bütün bunları kalbinde barındırmak güzeldir...
Zirâ sevginin, merhametin, adâletin, ahlâkın ve vicdânın yer etmediği bir gönüldeki imân, yok hükmündedir...
Bedeli ödenmemiş bir sevgi, bedeli ödenmemiş bir merhamet, bedeli ödenmemiş bir adâlet, bedeli ödenmemiş birahlâk, bedeli ödenmemiş bir vicdan ve bedeli ödenmemiş bir imân yok hükmündedir...
Hülasaa; Kaybetmek güzeldir evvelâ!
Göğsünde sevgiden, merhametten, adâletten, ahlâktan, vicdandan mahrum bir iman taşımak yerine, Cengiz Akyıldız gibi bir hain kurşunu taşımak yeğdir.