Kupa niyetine ise!..

Hangisinden başlasak?  Al birini vur ötekine!..  Biri kim? Öteki kim?
Biri her zaman olduğu gibi, Trabzonspor’un gol umudu diye sahada yer alan, ama 7 kaçırıp bir atan (buna rağmen ligde ilk 10’daki tek Türk golcüsü) Umut Bulut..
Öteki ise Gabric’i hariç tutacak olursak ondan aşağı kalmayan takım arkadaşları değil..
Sahada adaleti sağlamakla yükümlü, kuralları ya bilmediği ya da unuttuğu için hak-hukuktan bi haber bir hakem Özgüç Türkalp..
İşte bu biri ile (Umut), öteki (Özgüç Türkalp) ele ele vermişler, Trabzonspor’a gol attırmayacaklar.
Umut’un yardımcıları yok mu? Trabzon- spor’da o kadar çok ki!..
Başta aldığı her topla bacaklarının kısa olduğunu unutarak kendini bir adımda yakalayan rakiplerini adeta yok sayarak çok koşarak oynayan Alanziho..
Oyuna katkısı Egemen’e kornerden yaptığı orta dışında olmayan Colman..
Azda olsa onlara katkı sağlayan Selçuk..
Çok koşan ama bu pozisyon üretemeyen Yılmaz Vural’ın talebeleri karşısında bordo-mavili takımında bu kadro ile “taşların yerinde” olduğunu söylemek güç..
Topun kenarlara taşınmakta sıkıntı çekildiği, ortadan havan topu misali gönderilenleri ise Umut Bulut’un seyrettiği bir oyun düzeninde Trabzonspor kazandı ise bunu önceki maçlarını aratan bir futbol sergileyen Kasımpaşa’nın katkısı saymak gerek.
Kasımpaşa bu katkıyı sağlayarak sondakini saymaz isek tek gollü mağlubiyetle Trabzonspor’a 3 puanı verdi.
Ama, 5 Mayıs’ta Şanlıurfa’daki Türkiye Kupası finalinde Fenerbahçe, aynı şansı Trabzonspor’a tanır mı? Böyle oynarsa zor..
Ancak, Trabzonspor taraftarı 61. dakikada Avni Aker’in tribünlerinde açtığı pankart ile futbolu siyasetin ayağına düşürme hesabı yapanlara bir hatırlatma yaptı:
“Urfa’da olur, Kandil’de.. Ya da Kadıköy.. Bize her yer Trabzon.”