Perşembe günkü MHP'den istifalarla ilgili yazım bazı okuyucular tarafından yanlış anlaşılmış. Onaylıyor, teşvik ediyor havası pompalanmış. Her biri kendisini kanıtlamış yiğit dava adamlarına akıl vermek gibi hadsizliğe düşmeyeceğimizi bu satırların takipçileri iyi bilir. Sebep ve sonuçları tartışılır. On binlerce haklı gerekçeleri vardır. Tercihlerine elbette saygı duyacağız. Dahası MHP'nin tabu olmadığının altını çizeceğiz. MHP'nin Bahçeli yönetiminde fikri çizgisinden saptırıldığını hatırlatacağız. Vatanlarını aşk derecesinde sevdiklerinden asla şüphe etmediğimiz arkadaşlarımızın MHP'sizde milletine hizmet edeceklerine inanıyoruz. Dahası Bahçeli ve şürekâsının bu istifalar ile rahatlayarak yerlerinin genişlediğine inandıklarını da biliyoruz. Bu konudaki en doğru ve sağlıklı yorumu Suat Başaran yazmış. Başaran ki çoğu ile aynı evi, yokluk ve acıları paylaşmış biridir. Kim bilir ileri bir tarihte o arkadaşları ile yolları yeniden kesişecektir. Tarihe not düşen  görüşlerini paylaşıyorum.

Kimi arkadaşlarımız halk oylaması akabinde MHP'den istifa etmiş...

Şahsen doğru bulmuyorum, fakat anlıyorum...

Onları duygusal davranmakla suçlayacak değilim elbette...

Duygusal olmasalardı ülkücü olmazlardı zaten...

Bir tavır koydular... Tavırları bizlerden farklı olsa da saygı duyulmayı hak ediyor...

***

Bu istifalara en çok sevinenler, arkadaşlarımızın istifa gerekçelerinin müsebbipleri...

Şimdi nasıl da mutlu olmuştur muhterem?

Nevzuhurlarla oturup "Bunlar ne zaman ülkücü olmuşlardı ki" deyip nasıl da bıyık altı gülüyor, karşısındakilerin onaylayıcı suskunluklarından nasıl da keyif alıyordur...

Evet, dostları üzdü bu istifalar, düşmanları sevindirdi...

***

Paragraftaki son cümleye itiraz edecekler çıkar muhakkak...

Hükmü çok sert bulabilir, "Ülkücü, ülkücünün düşmanı olur mu?" diyebilirler...

Onlara sözümüz şu olur:

O ayrılanları ülkücü kabul etmeyenler şu an hareketi yönetenlerdir; unuttunuz mu?

Onları aşağılayanlar, itibarsızlaştırmaya çalışanlar, haklarında en ağır iftiraları atanlar...

Eğer duygusal olarak kopma noktasına geldiyse insanlar, sebep olanlar utanmalı değil mi?

***

Aslında istifa etmek için o kadar sebep var ki...

Fakat şahsen MHP'den nasıl istifa edileceğini bilmiyorum...

Bir dilekçe mi? ''Gördüğüm lüzum üzerine'' diye başlayan.

Sahi nasıl istifa edilir MHP'den?

***

MHP'den istifa eden ülkücünün istifası sadece kâğıt üzerindedir; aksi kendini kandırmaktır...

Çünkü bir kara sevdadır o; ateşini kara toprağın dindireceği bir kara sevda...

***

"Ben bunların yönetici olduğu bir yapıda yer almaktan utanıyorum"

Amenna!..

Peki ya onların yönetici olmasındaki sorumluluklarımız?

Onlar ne olacak?

Bu vebalden nasıl kurtulacağız?

Ahirete inanan birini titretmez mi bu soru?

***

Bu noktada "Benim bir vebalim yok" diyene sözümüz olamaz...

Ancak şahsi inancım bir şekilde yöneticilik yapmış her ülkücüde az ya da çok vebal olduğudur...

***

İstifa eden, etmiştir...

Tanıdığım kadarıyla hepsi de aklı başında insanlardır... Onlara akıl verme haddime değil...

Sadece, "Keşke ayrılmasaydınız" diyebilirim. Bu hak-hukuk var aramızda...

Allah haklarında hayırlı olanı nasip etsin...

***

Biz, birlikte hareket ettiğimiz arkadaşlarla burada kalacağız...

Pırıl pırıl bir nesil geliyor ve bu neslin yolunu açmaya çalışmak her türlü cefaya değecektir...

Bu da bizlerin tercihi...

Umarım, istifa eden dostlarımız da bu tercihimize saygı duyarlar...