Bize sık sık geçmişin sanat eserlerine sıkıca yapışmış bir müzik kültüründe yaşadığımız ve bunun sebebinin de artık çağımızda kaliteli müzik üretilememesi olduğu söylenir. Kimilerine göre biraz haklılık payı olsa da, bugün artık geçmiştekinden çok daha fazla insanın değişik form ve tarzlardaki müzik ile ilgilendiği ve bundan zevk aldığı görülmekte. Ör: farklı türde müzik konserlerine giden, kendi kendilerine müzik yapan, dinleyen yada müziğin radyo’da TV’de ve filmlerdeki büyük etkilerini, senaryo ile buluşan ruhunu ve kattığı anlamı gören yahut plak ve kaset (büyük bir endüstrinin ürünleri) olan milyonlarca kişi, her biri farklı yapısal ve ruhsal özellikler taşısa da bu kitle gerek önemli çalışmaların meydana gelmesinde profesyonel olarak yer alanlar, gerekse dinleme fırsatı bulduklarında sadece hoşuna gidenleri bilen, dinleyen insanları kapsar şekilde çok geniş çaplıdır.
Kısaca insan hayatında müzik önemlidir. Her türün alıcısı ayrıdır. Müzik öyle güçlü bir kaynaştırıcıdır ki kitleleri, kişileri, kültürleri, devrimleri bile etkiler... Güçlü kollektif düşünceler yaratır. İnsan yaratıcılığının olağanüstü dışa vurumudur. Müziğin türleri, insan üzerindeki gücü birçok farklı tarz ve bunların alıcılarından bahsetmişken biraz da popüler müzikten bahsedelim istedim, yani alışıldık ve yerleşen tabiriyle pop müzikten. Tabii bu karmaşalı tanım batı ile bizde farklı algılanıyor.
Batı’da pop müzik “popular” sözcüğünden geliyor. Country, folk, rock, caz, hiphop, reggie şeklinde ifade ediliyor, stil yada tarzların tamamı popular müziğin içinde tanımlanıyor.
Popular müzik öncelikle Tin pan Alley ve yaprak nota yayın endüstrisi olmak üzere Broadway ve buradaki müzikal gösterileri yanında Hollywood müzikalleri ve sinemayla bağlantıları bulunan müziği de kasteder. Öte yandan ustaların tabiriyle; pop müzik caz ile ortak olarak esas itibariyle kulaktan öğrenmeye ve doğaçlamaya dayalı bir müziktir. Yani her ikisi de canlı icralar, radyo, televizyon yayınları ve özellikle gramofon plakları ile aktarılıp (yayınlanıp) öğrenilirler.
Popüler müzik kategorisi altında değerlendirilen bütün bu tarzlar bana göre batı klasik müziğinden farklı düşünülmeli. Görülüyor ki pop bir tür şeklinde ifade edilmiyor. Bizde ise durum biraz karışık, hatta oldukça karışık 70’li yıllara şöyle bir dönelim. Hatırlar mısınız pop sözcüğü kullanılmaz bunun yerine Türkçe sözlü hafif batı müziği kullanılırdı. Sonralarıysa arabesk müziği, halk müziği, Türk sanat müziği gibi “pop müzik” de bir tür şeklinde ifade edilir hale geldi. Yani türü, tarzı, algılanış biçimi artık çok önemli değil. Maalesef ki müzik yada pop müzik tüketim kültürüne uydurularak gerçek anlamından uzaklaştırılıp müzik marketlerdeki yerini aldı. Her gün yeni bir isim, yeni bir albüm ve içi boşaltılan müzik, kalite ve dinleti esasları önemsenmeden hatta kulakları yorarcasına gençliğe sunulmakta, kısacası bir gürültü kirliliği yaratılmakta.
Görülüyor ki arabesk, halk, country, folk, pop diye bir ayırım kalmamış bütün soundlar evrensel müzik adı altında birbirine karışmış durumda. Günümüzde müziğin pazarın istediği standartlara uygun hale getirilip piyasaya sunulması yeterli. Eğlence unsuru dışında bence müzik yüksek bir kültürün ve algılayışın dışa vurumudur. Ayağa düşürülmemeli. Müziği yapanlar da, müziği satanlar da ve dinleyenler de bu esası gözden kaçırmamalı.
