İnsanoğlu dini vecibelerini yerine getirirken aynı zamanda da kendi nefsini terbiye eder. Kendini daha güçlü hisseder. O kadar güçlü hisseder ki tanrının verdi bir görevi yerinme getirmiştir. Kendisini o kadar güçlü hisseder ki bu görevi başarmanın hazzını mutluluğunu keyfini yaşar. Oruç tutmak kendisinden memnun olma hissini yaratır. Bu hisle mutluluk hazzını alır ve kendisini mutlu ve doyumlu hisseder. Burada oruç tutarken yapabilmek başarılı olmak yarıda bırakmamak gibi merhaleler kendisiyle kendisinin başarısını bir defa daha test etmesi anlamına gelir. Oruç tutmak da kendisi için su içmek yemek yemek gibi doğal bir olması gereken bir görevi yerine getirmektir. Her dinde oruç vardır. Dinden dine farklılıklar gösterir. Oruç konusunda insanların birbirlerine hoşgörü göstermeleri gerekir. Orucunu tutmayan yada tutamayan bir kişi için ön yargılı davranmamalıdırlar. Orucu tutamamak bir sağlık problemiyle ilgili ya da özel bir durumla ilgili olabilir. Bütün bunlar insana has durumlardır. Ufak çocukların oruç tutmaları veya tutturulmak için bir adım atılması çok doğru değildir. Özellikle ergenlik çağına girmiş çocukların oruç tutmaları gayet doğaldır. Çocukların oruçlarını farkına varmayarak bozmaları ayıplanmamalı ve ya eleştirilmemelidir.
Oruç tutmayan çocuk kardeşiyle kıyaslanmamalıdır. Çocuklar arasında ayrım yapılmamalıdır. Oruç tuttuğu  için bir çocuğun diğer çocukların yanında ödüllendirilerek üzülmesi veya korkması doğru değildir. O orucunu tutuyor o tanrının sevdi kulu olacak siz olamayacaksınız gibi örnekler çocukları ürkütür endişeye sevk eder. Oruç korkutucu bir şey değil keyifli neşeli mutlu edici bir eylemdir. Oruç tutan gençle orucun ne anlama geldiği konuşulmalıdır. Oruç tutarak kendi nefsini terbiye etmesi hayatta aç olan insanları bilmesi doğru olacaktır.Yaşam oruç tutarken özellikle iftar ve sahurda ailenin bir araya gelmesi duayla orucun birlikte açılması çocuklar için güzel keyifli etkinliklerdir.