Sonbahardır kapının ardında bekleyen, kapımıza dayanmış sonuncu bahardır, yalandır..

Dünü yaz, yarını kış olandır, hiç baharı görmeyen bir ömürden geriye kalandır..

Üzerine basmadan yürümeye çalıştığın, ilk kez ve son kez sonbaharla karşılaşan yapraktır, hüzündür, hazandır..

Daraldıkça insanın üstüne çöken günler, yalancı bir baharın efkarını sırtlamış uzayan gecelerdir..

Isıtırmış gibi yapan güneşin erkenden kayboluşu, yeniden yeşile dönmek için sararan yapraklarını döken bir ağacın varoluşudur..

Henüz sözleri söylenmemiş, okunmamış, alt alta yazılmamış eşsiz bir şiire yoldaşlık eden şarkıdır..

Günler geçerken, haftalar geçerken, aylar geçerken, mevsimler geçerken, yıllar geçerken hiç geçmeyen gönül ağrısıdır..

Bir açılırken bahar olur çiçekler, bir de dökülürken. Ama bu sondur, bahar geçse de adında ardı kış olandır, eninde değil ömrünün, sonunda olandır..

Ömrünün sonunda insanın yeni bir bahara inandırandır, sahte bir tebessüm ile kandırandır sonbahar..

Toparlanıp yeniden ayağa kalkmaya çalışan bir adamın dizlerinin üzerinden, yüzüstü yere kapaklanmasıdır..

Sevgiyle, aşkla, fedakârlıkla ölüme karşı gelen bir yüreğin, bir defne yaprağı gibi direnip rengini korumasıdır sonbahar..

Bütün kalanlarıyla ılık esen bir rüzgarın tenine dokunup ruhunu bedeninden sıyırmasıdır, canın teni terk edişidir bir ağacın gövdesinde..

Sonbahar hesap zamanıdır,yalanların ve doğrularının bir terâzinin kefelerine konulduğu,  kırılan hayallerin bedeni yerde kalan yapraklarla beraber süpürüldüğü mevsimdir..

En sonunda, sarının kahverengiye dönmesidir..

Hiçbir gidenin dönmemesi, dönüşü olmayan bir iklime girmesi adem oğlunun, kışı görmeden üşümeyi bilmesidir..

İnsanın yeniden bir umudu çiğnemesidir sonbahar, bir daha umut edilemeyecek günlerin habercisidir..

En çok da eylüldür sonbahar, en güzel haberi veren, en güzel hayali yerle yeksân edendir..

Geri dönülmez bir yolun başlangıcıdır..

Yalnızlığıdır insanın sonbahar, yalnız yaşanacak bir ölümün habercisidir..

Bağbozumudur, sonrası neşedir, ölüme yürümektir, neşe içinde ölmektir..

Ömrün bitmeye yüz tuttuğunun doğadaki tek emâresidir..

Acz içinde söyleyen şairin dediği gibi..

Bir ölüm vefalıdır, bir de sonbahar..