Papa’nın,  “Ermeni soykırımı, bütün soykırımların anası”  demesi öyle geçiştirilecek gibi değil; dipten dibe dalgası yayılacaktır. Katolik dünyasının taassubu Türklere karşı Haçlı Seferleri’nden beri belli; zaman zaman alevleniyor. Ortodoks kitlenin yüreklerinin tâ derinlerinde bir yerdeki sızılarından hiç bahsetmeyin. Bizans’ı yıkanlar kimler? Türkler! 
(Tarihi inceleseniz, Bizans’ın ömrünü aslında Türklerin uzattığı kanaatine varırsınız. İmparatorluk miadını doldurmuştu. Son kertede Türkler fiske vurdular.)
Acılardan bahsetseniz kabul de,  “soykırım”  deyince maksat bambaşka bir yön alıyor. Papa, üstelik  “soykırım”a katmadık kavim ve inanç grubu bırakmadı!
Mehmet Perinçek  “Ermeni Milliyetçiliğinin Serüveni” ni yazdı. Kitabın alt başlığı:  “(Taşnaklardan ASALA’ya Yeni Belgelerle)”   
Mehmet Perinçek’in kitabı tam zamanında çıktı. Kitabın ilk ana başlığı  “Rus Gezginlerin Gözüyle Misyonerlerin Ermeni Faaliyetleri” , alt başlığı ise  “Katoliklerin Ermenilere İlgisi”...
Ermeniler ilk Hristiyanlardır. İlk Hristiyanları bölen ve hatta birbirine düşüren de Katoliklerdir.
Hristiyan mezhepleri arasındaki farklılıklar  “din”  mesabesindedir. Bilindiği gibi bir İncil yok; farklı farklı İnciller vardır. Müslümanlara göre İncil muharreftir, tahrif edilmiştir; yani insan elinden çıkmadır. Birçok İncil’in olması bunun delili. Müslümanlar İncillere saygılıdır. Sebebi ise; ne kadar tahrif edilirse edilsin, ilâhî buyrukların da kalmış olmasıdır. Kur’ân’la karşılaştırıldığı zaman, uyumlu bölümler görülecektir.
Mesele “Türkler” olunca, Papa, yine Ermenilerin sırtına biniyor ve Türklere zehirli oklarını fırlatıyor.
Ermenici fanatiklerin ve içimizdeki kendini bilmez  “Hepimiz Ermeni’yiz”  grubunun Papa’nın asıl ne yapmak istemesini anlamalarını bekleyemeyiz. 
Mehmet Perinçek, kitabında, Ermeni ırkçılarının iş birlikçiliklerini belgelerle ortaya koyuyor.
“Soykırım”  deyip duruyorlar ama 1915’e nasıl gelindiğini, akıllarına getirmek istemiyorlar. 
Bir yerde yine yazmıştım: Osmanlı arşivlerinde Yıldız Arşivi Bölümü vardır (II. Abdülhamid dönemi ağırlıklı). O bölümde, zamanında dosya dosya birçok belge elimden geçmiştir. Bir defasında, Yozgat’la ilgili belgeler önüme gelmişti. 19. yüzyılın son çeyreğinde, kışkırtılan Ermenicilerin maksatlı olarak asayişi nasıl ihlâl ettiğinin ayrıntılı raporlarıydı. Bilmiyorum, o dosyalar şimdi araştırıcılara açık mı? 
19. yüzyıl, Osmanlı’nın kaderinin belirlendiği hengame yıllarıydı ve kelimenin tam anlamıyla yedi düvel akla hayale gelmez bahanelerle Osmanlı’yı orasından burasından çekiştirmekteydi. Anâsırdan kışkırtılan başlıca unsur Ermenilerdi. 
Misyonerler, üstelik Payitaht’ın izniyle Anadolu’da faaliyet gösteriyorlar,  “yardım”  adı altında cemiyeti ifsat ediyorlardı. Ermeni ırkçılığı böyle doğmuştur.
Mehmet Perinçek’in çalışmalarında Rus arşiv kaynaklarına sık sık girdiğini biliyoruz. Bu kitabında başlıca kaynaklar Rus arşivinden çıkardığı belgelerdir. Taşnaklar, Ermenileri ateşe süren iflâh olmaz ırkçılardır. M. Perinçek’in kitabında, Taşnakların ırkçılığı ve iş birlikçiliği, belki ilk defa ayrıntılı ortayla konmaktadır. (Kaynak Yay., 0212 252 21 56)