Olaylara tanık olmuş bir çocuk olaylarla ilgili yanlış varsayımlarda bulunabilir. Hatta olan olayları "ben gece geç yattığım için Tanrı beni cezalandırdı" sanabilir. Ya da yemeğimi yemediğim, yaramazlık yaptığım, yatağımı ıslattığım için bu olayları yaşadım. Bunlar bana bir ihtar olarak oldu diye düşünebilir. Ya da benim günahlarım vardı. Ben günahkâr olduğum için cezalandırıldım diye düşünüyor olabilir. Bu tür yanlış varsayımlar çocuğun korkusunun büyümesine ve başa çıkamayacağı hale gelmesine yol açabilir. Çocuğun yaşadığı, tanık olduğu olayları ve bu olaylardan dolayı ortaya çıkmış düşüncelerini ona açıklarken onun yaşını göz önünde bulundurun. Artık güvende olduğunun ve sizin onun yanında olacağınızın güvencesini verin.

Olayla ilgili konuşmaktan kaçınmayın
Olayı kapatmaya, konuyu değiştirmeye çalışmayın. Böyle bir olayı yaşayan çocuk olayı hemen zihninden atamayabilir. Çocuklarınıza açık, dürüst ve anlaşılır olarak yaklaşın, yalan söylemeyin. Olayları anlatırken örnekler gösterebilirsiniz. Kendi çocukluğunuzdan çocukluğunuzda yaşadığınız korkulardan bahsedebilirsiniz. Olayları çocuk gözünden görmeye çalışın. Çocuğun bakış açısı sizi doğru yöne yönlendirecektir.
Çocuklar olaylarla ilgili sizin ve pek çok kişinin konuşmalarına tanık olmuş olabilirler. Özellikle olan bitenle ilgili yorumları TV’den izlemiş olabilirler. TV’de konu ile ilgili yorum yapan spiker çocuğun kafasını daha fazla karıştırmış olabilir. Bunu öğrenmek için onlarla konuşun, sorular sorun ve onlarında size sorular sormasına izin verin. Bu yöntemi okulda da öğretmenine önerin.

O anda sizin de korktuğunuzu çocuğunuzla paylaşın
Çocuğunuza olanlardan sizinde korktuğunu söyleyin. Ama ona bu korkularla nasıl baş edilmesi gerektiğini bildiğinizi anlatın. Hatta bildiklerinizi ona da öğretebileceğinizi söyleyin.
Devam edecek