Devlet Tiyatroları Opera ve Bale Vakfı Çalışanları (TOBAV) devlet tiyatrolarımızdaki acı kayıpları, yüreğimdekileri dillendirircesine bir basın bildirisi ile kültür sanat yazarlarına iletmiş. Özellikle de Tolga Savaşçı’nın elektronik postama gönderdiği hüzün dolu taziyeyi aynen siz sanat sever okuyucularımla paylaşmak istiyorum. Tek tek yazamadığım her birisi ayrı bir değer olan aktörler aramızdan ayrılıyor.
Ve TOBAV’ın başlığı;
Tiyatroda Yaprak Dökümü
“TOBAV 2010-2011 sanat sezonu başlarken sanatın demokrasi kültürü ile özenli yaşamı buluşturan ve yaşam kalitesinin artmasını sağlayan bir unsur olarak tanımlanmasında ve bu tanımlamalar çerçevesinde kullanılabilir “işe yarar” bir değer olarak anlaşılıp bu değere hizmet eder oyunculuk mesleğinin haklarının tanımlanarak alınabilmesi için çaba sarf etmektedir.Ancak bu haklar elde edilmeden tiyatromuzun önemli oyuncuları, önemli değerleri birer birer aramızdan ayrılmaktadır. Sezon başında çok sevgili arkadaşımız Alpay İzbırak’ı kaybettik. Alpay İzbırak tiyatro tutkusuyla, sevecen kişiliği ile dostlar arasında yeri doldurulamaz bir kişiydi. Ama genç yaşta aramızdan ayrıldı.
Arkasından Ensar Kılıç geldi. Ensar Kılıç renkli bir kişilikli. Haklar konusunda hep çalıştı. Çalışmalarına devam edecekti, ama genç yaşta aramızdan ayrıldı.
Beklan Algan Türk tiyatro yaşantısına önemli rüzgarlar getirmiş, bakış açıları tartışmalara neden olmuş bir rejisördü. Aramızdan genç yaşta ayrıldı.
En son Ejder Akışık. Akışık zaten yaşlanmamıştı ki. O da aramızdan ayrıldı.
Türk tiyatrosunda bir kuşak değişimi yaşanıyor. Gidenlerin her biri tiyatronun değerleri, oyunculuk hakları ve sanat kavramı üzerinde kafa yormuş, çalışmalarını meslek sevgisi ile gerçekleştirmişti. Gelecek kuşaklara onları örnek almak düşüyor. Onlar kadar tiyatroyu sevmek, onlar kadar tiyatroya sahip çıkmak için...
Gidenlerin yeri doldurulamayacak ama gelenlere onların mirasına sahip çıkmak düşüyor. TOBAV olarak tüm tiyatro camiasına başsağlığı diliyoruz.”
Böyle sesleniyor TOBAV “Yaprak Dökümü” başlığı ile. Ben de bu taziyeye yürekten katılıyor, tiyatro camiasına, acılı ailelerine ve sevenlerine başsağlığı diliyorum.
Düşündüm de; sanatçılar başka bir pencereden bakarlar hayata. Özellikle de tiyatro sanatı başlı başına, tek başına dünyaya açılmış farklı bir penceredir. Aktör ve aktrisler ise o pencerenin ışıklarıdırlar. Değişken hayatları, farklı ruhları ve kişilikleri elbise edinirler bedenlerine. Bir zaman gelir ki elbiselerini bırakıp ışık gibi girdikleri pencereden yine aynı ışığın özüne dönerler... Güle güle sanat ışıkları, ruhunuz şad olsun.
