Bu  hafta  sektörün  içinden  bir  arkadaşımız  olan  Cem  Polatoğlu’nun  fikirlerine  yer  verelim. 
Tur  operatörlüğü,  turizm  hareketlerinin  en  önemli  bileşenleri  olan  konaklama,  yiyecek-içecek,  ören  yeri,  eğlence  ve  ulaşım  gibi  ürün  ve  hizmetleri  içeren  paket  turların  önceden  herhangi  bir  talep  olmadan  hazırlanması  ve  belirlenen  destinasyonların  turistik  ürün  olarak  pazarlanması  faaliyetlerini  içeren  hizmetler  bütünüdür. 
Bu  sistem  çok  yüksek  teminatlar  yatırabilen  seyahat  acentalarını  tur  operatörü  olarak  kabul  eden  sistemdir.  Almanya’da  tur  operatörü  her  sene  10  milyon  euro  sigorta  teminatı  yatırmaktadır.  Türkiye’de  istenen  de  budur.  En  az  1  milyon  euro  teminat  yatıran  tur  operatörü  olabilir.  Bu  parayı  yatıramayan  acentalar  ancak  tur  operatörlerinin “Satış  Acentaları” olabilir.  Böylece  acentaların  Türsab  ve  Bakanlık  nezdinde  kontrolü  de  kolaylaşır.   
Ancak,  gerçekte  öngörülen  bu  teminat  miktarı  da  yetmez.  Çünkü  bayramda  20.000  kişiyi  yurtdışına  götüren  acenta,  ortalama  kişi  başı  700  eurodan  14  milyon  euro  risk  taşır.  Kısaca  bir  bayram  döneminde  14  milyon  euro  risk  taşıyan  acentaya  1  milyon  euro  teminat  az  gelir.  Ayrıca  kendimize  soralım,  Türkiye’de  kaç  acenta  1  milyon  euro  teminat  yatırabilir.  Söyleyeyim;  10  bilemedin  20.  Geri  kalan  6000  acenta  ya  ıskartaya  çıkar  veya  satış  acentası  acentası  olur. 
Almanya’da  toplasanız  iki  elin  parmakları  kadar “Tur  Operatörü” vardır.  Ancak  ne  Türkiye,  ne  Türk  turistleri,  ne  de  Türkiye’deki  turizm  firmaları  Almanya’daki  gibi  “tek  tip”  formatına  uygundurlar. 
“Alman tur operatörlüğü” sistemi  sadece  büyük  sermayesi  olan  veya  sırtı  holdinglere  dayalı  acentalara  yarar.  Diğer  acentaları  batırdığı  yetmezmiş  gibi  Türk  turizmini  de  baltalar.   
Türkiye’de  illa  bir  tur  operatörlüğü  sistemi  olacak  ise  bu  İngiliz sistemi olmalıdır.  Nedir  bu  sistem?   
 İngiliz  sisteminde  ise;  öncelikle Sigortalanan  Tur  Operatörü’nün kendisidir. Sigorta  şirketi  acentayı 
sorgular;
    - Sen  kimsin,  kaç  senelik  firmasın,  ciron  nedir,  bankalarla  aran  nasıl,  kaç  para  vergi  verdin,  şirketinde  kaç  kişi  çalışıyor? 
 - Turların  ortalama  kaç  para  ve  senede  kaç  kişi  taşıyorsun? 
 - En “pik” dönemde  mesela  bayramda  tek  seferde  kaç  yolcu  taşıyorsun?  (Olur  da  acenta  batarsa  sigorta  şirketi  bir  seferde  kaç  kişiye  parasını  geri  ödemek  zorunda kalacak) 
 - Ve,  senin  tüm  yolcularının  mağduriyetini  kapsayacak  bir  şemsiye  için  bana  ne  teminat  göstereceksin?   
Bu  durumda, örneğin,  sigorta  firması  acentayı  güvenli  buluyorsa,  kişi  başı  5-10  Avro’ya  yolcusunu  sigorta  yapacak,  ama  daha  az  güvenli  bulursa  15’e  20  Avro’ya,  yok  hiç  güvenli  bulmaz  ve  sigorta  yapmazsa  ben  de  bir  sorun  var  demektir.  O  zaman  evimi  barkımı  sigorta  şirketine  teminat  göstereceğim  ki  şirketimi  ve  müşterilerimi  sigorta  yapsın.     
Acentalar  “eyvah işimiz  azalacak” diye düşünmemeli,  aksine  işleri  artacak.  Çünkü  böyle  bir  belgeyi  ve  %100  geri  ödemeli  sigortayı  sadece  Türsab’a  bağlı  seyahat  acentaları  alabileceği  için,  özellikle  internetten  yapılan  ve  piyasanın %85’ine  hakim  olan  kaçak  acentalar  azalacak.  Buna  rağmen  sigortasız  yola  çıkan,  kaçak  acentalardan  tur  alan  kişiler  de  şirketi  batarsa  veya  kaçarsa  kaderine  razı 
olacak. 
Cem  POLATOĞLU  arkadaşımıza  görüşlerinden  ötürü  teşekkür  ediyorum.
Kurban  Bayramı’nın  bütün  Türk  ve  Müslüman  âlemine  hayırlar  getirmesini  yüce  Allah’tan  dilerim.