Yas durumunda iseniz size yardımcı olacak önerilerimiz var.   Bir yakınınızı kaybettiyseniz, sevdiğiniz bir dostunuzu yitirdiyseniz. Veya ailenizden bir kişi öldü ise ; böyle durumlarda yas tutarız, ağlarız, yemekten, içmekten kesiliriz. Bu yas süresi kişiden, kişiye değişebildiği gibi kaybettiğimiz kişinin bize olan yakınlığı ile de ilgilidir.Yas süresince ağlamak,üzülmek,suçlanmak, kaybedilen kişi ile geçirilen anıları hatırlamak son derece normal tepkilerdir. Bir süre sonra yastan çıkıp normal yaşama dönmeliyiz.
Eğer yas süresi çok uzarsa yaşamımızı kendimize zorlaştırmış oluruz. Bazen yas için de olan kişi bu sürecin için de olduğu için bazı doğruları fark edemeyebilir. Yasta uzun kalarak rahatlayacağını düşünebilir. Bazen de çevresinin yasta olmasını uygun göreceğini düşünebilir.
Kişi kendini unutuyor...
Kendini acıya fazla kaptırmıştır. Acı çekerek ölen kişiye olan ihmalinin suçunu ödemek istiyor olabilir. Gerçekte böyle
olmadığı halde ona öyle geliyor olabilir. Böyle durumlarda kişi kendini unutur,
hayatta kalan, ona ihtiyacı olan diğer kişileri unutur.
Sadece kaybettiği kişi onun için ön plana çıkar. Zaman, zaman çevresinde ki kişilere beni böyle bırakın diye tepki gösterebilir. Eğer yas süresi uzadı ise, kişiye çevresinde ki yakınlarının yardımcı olması gerekmektedir. Yakınları kişinin bir psikologdan yardım almasını önerebilirler.
Sevilen kişinin ölümüyle girilen yasın uzaması sonucu kişiler depresyona girebilirler.
Depresyonda olan kişinin yaşam enerjisi azalmıştır.
Bu durumda olan kişinin yardım isteyecek kadar bile gücü kalmamış olabilir. Böyle durumlarda kişinin yakın çevresi yas süresini değerlendirip, profesyonel bir yardım isteyebilmelidir.