Türkiye sahnesinde Türk tarihinin belki de dünya tarihinin en büyük, en hazin trajedisi oynanıyor. Çok acı olmasa komedi diyeceğim!.. Eski Yunan tragedyalarındaki gibi içinden ancak Yüce Allah’ın müdahalesiyle son perdesinin indirilebileceği bir oyun! Vodvil mi, tuluat mı yoksa fars mı? Ahval ve şeraite göre şekil değiştiriyor.
***
Ordumuzun komutanlarını Ergenekon, Balyoz, Andıç gibi isimler altında tutuklu olarak yargılamaları yetmedi; Türk Ordusu’na başkomutanlık etmiş İlker Başbuğ ve Ergin Saygun gibi komutanları da tutuklanmış halde ve adi birer suçlu gibi yargılanıyorlar.
Bu davaların ayrıntılarına girmeye gerek yok. İleride bir gün başka bir iktidar, bunları araştırmak için komisyonlar kurar, daha objektif tarihçiler de doğruları tespit edip yazarlar... Ama bu kadar insan ve aileleri bu kadar eza cefa çektikten sonra neye yarayacak? Onlara kaybettiklerini kim verecek?
***
Ben bu oyunun adını “Yılanların Öcü” olarak koyardım. Kısacası birileri emellerine engel olduğu için Türk Ordusu’ndan intikam alıyorlar ve bundan sonra da engel olmaması için “kuvveden” düşürüyorlar. Çok yakında bu orduya en fazla muhtaç olacakları halde...
Bu oyunun en hazin ve ibretlik bir tarafı, İlker Başbuğ’un Silivri’den yükselen şu feryadı: “Hani nerede o eski genelkurmay başkanları. Hiçbiri yok. Onların başına gelse, biz koşar gelirdik buralara...”
Evet açık söylemeli, bırakalım eski komutanları, şimdikiler nerede?
Kimse darbe yapmalarını istemez ama “yargıya güvenelim” diyerek orduya vurulan darbeler karşısında sessiz kalmaları hem hazin hem anlamlı...
Tabii, “sarı öküz” daha başında verilmemeli idi. Kendisini zamanında savunamayan bir ordu yurdu nasıl savunacak! Daha da acısı komutanlar arasında terfi yolunuz açılıyor zihniyeti, ordunun içine ve komutanlar arasına rekabet ve nifak sokmuştur.
Balkan Savaşı dışında hiçbir zaman böyle olmamış ve ordu siyasete bu kadar alet olmamıştı. Tabii yargıya güvenmek gerek. Ama ne kadar zaman ve hangi yargıya.
Bunun başka bir tarafı da var; medyadaki ve akademyadaki bazılarının sevinçten dört köşe olmaları. “Ordunun vesayetinden kurtulduk. Koskoca Genelkurmay Başkanı yargılanıyor” diye keyif içindeler...
***
Benim ve benim gibiler ordumuzun, komutanlarımızın düşürüldükleri bu durum karşısında tarifsiz acılar içerisindeyiz...
Türk Ordusu’nun onuruna ve savaş gücüne hiçbir zaman bu kadar darbe vurulmamıştı ve Türk Ordusu daha savaşmadan bu kadar feci yenilgiye uğratılmamıştı... Hem de içerdeki siyasi düşmanları tarafından!
