Bu konu pek çok yöneticiyi ilgilendiren bir konudur. Şimdi pek çok yöneticiyi ilgilendiren bir konudur. Şimdi pek çok yöneticinin “zaman o kadar çabuk akıp gidiyor ki, biz ona hakim olamıyoruz” dediğinizi duyar gibi oluyorum. Özellikle büyük şehirlerde trafik, kalabalık, mesafelerin uzak olması zaten bizim elimizde olmayan etkenler olarak zamanımızı elimizden almaktadırlar. Ben gelişmiş ülkelerde yöneticilerin arabada bir iş görüşmesine giderken bile düzenli okuduklarını izliyoruz. Bazen kişinin okumayı istediği pek çok kitap, seyretmeyi istediği pek çok film, dinlemeyi düşündüğü pek çok müzik vardır. Gezmek istediği sergi, katılmak istediği konferans, gitmek istediği gezi programları olabilecektir. Bu programları bazen de kişi bir sistem içine koyup, birini tercih etmek zorunda kalabilecektir. Kişiler tercih etmek zorunda kalmaktan mutlu olmazlar. Özellikle üst düzey yöneticiler zamanlarını en verimli şekilde kullanmak zorundadırlar. Zamanı kullanırken, kendilerine, işe ve ailelerine zamanlarını paylaştırmak zorunda kalırlar. Burada denge çok önemlidir. Kişi eğer işe fazla yoğunlaşıp, kendine vakit ayıramıyorsa bu onu mutsuz edecek ve performansını olumsuz olarak etkileyecektir. Yine yönetici bu defa ailesine yeteri kadar zaman ayıramıyorsa bu defa hem kendi bu durumdan dolayı mutsuz olacak hem de ailesi mutsuz olacaktır. Bu durum da kişiyi olumsuz etkileyecektir. İş, iş doyumu, iş mutluluğu çok önemlidir