Sahadaki Trabzonspor üzerindeki Ziya Doğan endişesinin kalkmış olması başlı başına bir farklılıktı..
Buna torpilli Celaleddin'in yerine hak edenin, yani Mustafa Keçeli'nin de ilk onbirde bulunmasını ekleyin…
Brezilya Milli Takımı'nın gelecekteki kalecisi diye alınıp,kenarda bekletilen Jefferson'da sahada yer alıp, yerinde müdahalelerle yeteneğini gösterince…
Artılardan oluşan bir takım hüviyeti ortaya çıkmaya başladı.
Öyle ki, ilk yarının 20 ile 35 dakikaları arasında sahaya yansıtılan bu sezon Trabzonspor'un futbol adına ortaya koyduğu en güzel işlerdi.
26 ve 27'inci dakikalarda Gökdeniz, hemen akabinde ise Hüseyin'in yakaladığı 3 net fırsattan biri gol olsa, Trabzonspor'un futbol adına yapabileceği güzel işler daha da artabilecekti.
Yattara'nın yakın markaj altındaki sıkıntısı, hakemin ilkinde haksız sarı kartının ardından gösterdiği haklısı ile kırmızıya dönüşmesi, ne olursa olsun bir profesyonele yakışmayacak düzeyde idi. 
Gökdeniz'in  aralara sızma yeteneğini bilen  rakibe rağmen, bu oyuncu üst üste driplinglerle işini yapmayı sürdürdü.
Ancak yeteri kadar destek görmediği için kısım kısım yorulma alametleri göründü. İşte bu noktada Umut'un kontrollü bir şekilde devreye girebilmesi gerekiyordu.
Ama bu oyuncu beklenenin tam aksine oldukça dağınık bir görüntü vermeye devam ediyor.
Ancak, şimdiye kadar kenardan Ziya Doğan'dan sürekli eleştiri alan bir oyuncunun kendini toparlaması için zamana ihtiyacı olmaması mümkün mü?
Maçın özeti…
Sahada futbol adına iyi mücadele, Trabzonspor'da kendine güvenmeye dayalı gözle görüler bir düzelme vardı.
Maç pozisyon olarak Ziya Doğan handikabından kurtulan Trabzonspor'un galibiyetine daha yakındı, ama olmadı.Şans Kayserispor'a güldü.
Hakem Yunus Yıldırım'ın Yattara'ya ilk pozisyonda sarı kartı göstermesi için uzaktan yakından hiçbir gerekçe oluşmamıştı.
Son dakikada yaşanan ise tamamen bir şansızlık eseriydi ve bu da Trabzonspor'a bu sezon ilk kez hak etmediği bir mağlubiyeti tattırdı. Yazık oldu..