1907’de Kıbrıs’a gelen sömürgeler Bakanı Müsteşarı Winston Churchill’i Rum’lar Enosis naraları ile karşılar; her taraf Yunan bayrakları ile doludur. Türkler üzgündür, öfkelidir. Kıbrıs, henüz Osmanlınındır fakat İngiliz idaresindedir. Bundan güç alan Rumlar, yıllardır baskı altına almaya çalıştıkları Türkleri adadan söküp atmak için ellerinden geleni yapmaktadırlar. Churchill’in cevabında Rum ve Yunan ikilisinin emellerini  açıkça görüyoruz. Churchill’in konuşması:
“Bugün burada Kıbrıs ahalisinin muktedir ve tecrübeli bu kadar mebuslarına mulaki olduğumdan dolayı beyanı memnuniyet eyler ve bu keyfiyeti seyahatimin en faydalı tecrübelerinden addeylerim.
Seçilmiş Rum üyeleri tarafından Kıbrıs’ın Yunanistan’a ilhak edilmesine ilişkin ısrarlı talepleri önüme getirilmiş; ziyaret gündeminin  ilk sırasına konmuş, en önemli ve de çözümü zor bir meseledir.
Tek taraflı Rum talepleri, yalnız Ada’daki hükümetin topluca değiştirilmesini değil; Türkiye ile varılan karşılıklı anlaşmaların kaldırılmasında gerekli kılacağı gibi; halkının üçte birinin milli görüş ve hedeflerini bir tarafa bırakacaktır. Bu durumu belki de iki ülke  halkının sürekli olarak tehlikeli bir düşmanlık içerisinde bulunmasına yol açacaktır. Düşüncelerime ve endişelerime katılacağınızı ümit ediyorum.
Öyle sanıyorum ki, ırk olarak Rum olan bir halkının, anavatanlarıyla birleşme hayalleri, talepleri saygı ile karşılanabilir. Rum halkının anavatanına olan aşırı sevgi ve birleşme arzusunu haklı ve doğru kabul edenler; hiç kuşkusuz kendileri gibi başkalarının da aynı duygu, sevgi ve birleşme hayali besleyebileceğini hesaba katarak aynı anlayışın gösterilmesi gerekecektir. Daha açık bir ifade ile; Rumlar eğer Yunanistan’la birleşmeyi istiyorlarsa Türklerin de aynı şekilde Anavatan Türkiye ile birleşmek isteyebilmeleri doğal karşılanmalıdır.
Diğer taraftan Britanya’nın Kıbrıs’ı işgal ederek Osmanlı Devleti’nin düşmanlığına yol açmaması; Büyük Britanya’nın Doğu’da üstelendiği görevleriyle Osmanlı hükümranlığına zarar vermemesi gerektiğine dair Kıbrıs’lı Müslüman (Türk) halkın görüş ve isteklerini İngiliz Kraliyet Hükümeti, aynen ve eşit saygı ile karşılamak mecburiyetindedir.”
Sayın Orhan S.Kilercioğlu’nun “Unutulan Bedel” adını verdiği kitabından aldığım bu tarihi belgeyi her gencin bilmesinde yarar vardır. Çünkü tarih tekerrür etmektedir. O günkü liderlerin ve  insanlarımızın diriliğine, metanetine, Anavatan’a bağlılığına ihtiyaç bugün, dünkünden çok daha fazladır.
Unutulan Bedel’i okuyunuz ve okutunuz ki, tarih tekerrür etmesin 1955’ler, 1963’ler geri gelmesin! Çare: Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ne sahip çıkılmasındadır!