Rakibinden aldığı pası, bu kez kaleciye çarptırmadan ağlara gönderdi. Ancak, sonrasında  hücum bölgesinde oyuna hiç katkısı olmadı.
Hava toplarının hiçbirini rakip defanstan daha yükseğe çıkarak alamadı. Kaleci ile karşı karşıya kaldı. Bekledi durdu. Rakip tereyağından kıl çeker gibi topu ayağından aldı.
Bu hal ile de Trabzonspor'un, rakip armağan etmedikten sonra  gol yapabilmesi mümkün değildi.. Ancak, şans faktörü bazen olumsuzlukları çok kolay silebiliyor du, bu kez de sildi.
Yaşı genç, hırsı fazla… Ama ne yükseğe tırmanıyor, ne de ayağının ayarını biliyor. Ama yine de gol atıyor..
Sözünü ettiğimiz Trabzonspor'un tek gol umudu Umut… Takımında en fazla gol atan oyuncusu olduğunu hatırlatırsak,  bu saydığımız olumsuzluklara rağmen Trabzonspor'un gol için kime muhtaç  olduğunu bir düşünün..
Mehmet Topuz'dan yoksun olmasına rağmen, topla daha fazla ve derli toplu oynayan Kayserispor defansı içinde Barış ayaklarının kısalığından olsa gerek, fazla hareket alanı bulamayınca, rakibin hatasını bekleyen bordo-mavililer için topu taşımakta sadece Yattara'ya kaldı.
Defansın ortasındaki Tayfun'un asıl görevine hücumu da katması, arkadaşlarına oranla biraz daha göze batmasını sağladı.
Mustafa Keçeli'nin defansın, Moawad'ın daorta alanın soluna konması, bu bölümü biraz daha derli toplu hale getirdi. Bunun farkına varan Tolunay Kafkas,  Cangele ve İglesias'ı genelde Trabzonspor defansının ortasına doğru baskı yapmaya yöneltti.
Bu düşünce de biraz tesadüfte olsa beraberlik golünü getirdi.
Normal şartlarda, ya da kağıt üzerinde hesap yapıldığında galibiyete daha yakın ekip olan Kayserispor karşısında Trabzonspor'un bu kadrosu ile beraberliği kurtarması başarı sayılacakken, Yattara'nın pasında yine bir defans hatası ile Umut sahne aldı ve sonucu tayin ederken, "Gol atan futbolcu haklıdır" gerçeğine parmak bastı.