İnsanın, diğer insanlarla yani sosyal çevresiyle ilişkilerini düzenleyen temel ilkeleri olmalı. Yani ahlakı. Ahlak, edep kurallarına riayet etmek, birlik ve beraberliğe zarar verecek her türlü söz, tutum ve davranıştan kaçınmaktır. Bazı ilahi kuralları, sıradan karar ve tercihlerimizden, görüş ve düşüncelerimizden daha önemli ve daha değerli görmeliyiz.
İnsanoğlu, yalan haber ve yanıltıcı bilgilere karşı dikkatli olmak zorundadır. Çünkü ister gerçek hayatta, isterse sanal sahada yalan haberleri yaymak, doğruluğu teyit edilmemiş bilgileri paylaşmak; insanlar arasında
fitne ve fesatın ortaya çıkmasına sebep olur. Toplumda huzur ve güven halinin zedelenmesine yol açar.
İnsanların hayattan kopmasına, yuvaların dağılmasına, dostlukların bozulmasına yol açar. Asla unutmayalım ki, doğruluğundan emin olunmayan bir bilgiyi ve haberi paylaşmak, büyük günah, ağır vebaldir. Ahlak yoksunluğudur.
Birbirimizi karalamamalı, dalga geçmemeliyiz. İnsan, hürmete ve saygıya layıktır. Şakayla bile olsa el, dil, kaş veya göz işaretiyle alaya alınamaz. İnsanın
onuruna dil uzatılamaz, şeref ve haysiyetini zedeleyecek lakaplar takılamaz. Ama mutlaka yapıyoruz. Bu yanlışların ana sebebi, gurur ve kibrimiz. Kişinin kendini beğenmesi, karşısındakini küçük görmesi besbelli bir kibirdir. “Konuşan kalbin mi, yoksa kibrin mi?” sorusunu sürekli kendimize sormalıyız..
Bir de ‘zan’ var. Zan etmek uçurumdur. Zannetmeyin.. Zaten günahtır da. Birbirimizin kusurunu araştırmayalım. Birbirimizin gıybetini yapmayalım…
Güzel insan, elinden ve dilinden güvende olunan kişidir. Güzel kalp insanlara karşı daima iyi niyet besler. Başkalarının değil, kendi kusurlarına odaklanır. Seçkin kişi
gıybet etmez, dedikodu yapmaz, laf taşımaz. Ben ömrüm boyunca bu anlattığım şekilde ahlaklı olan sadece bir kişi tanıdım. Ne acı! Acıklı.
Her türlü ırkçılığı yasaklayan bir inancımız var. Biz böyleyken; kendini medeni ve seçkin gören, insanlıktan nasibini almamış, vahşetten beslenen zalimler, kalleş savaşlarla pek çok yerde zulüm, işkence ve baskıyla dehşet saçıyor. Yaman çelişki. Ahlaka da aykırı.
Çoğunlukla iyi niyet ve duayla umutlarımı sulamak zorunda kaldığımdan, sıkça diliyorum; hakikatle yaşamayı, hakkaniyetle bakmayı diliyorum. Zihnimizi, kalbimizi ve dilimizi kirleten, huzur içerisinde yaşamamıza zarar veren bütün kötülüklerden uzak durmayı, hepimize diliyorum.
“Büyük Allah, kulağımızın,
gözümüzün, dilimizin ve kalbimizin
şerrinden bizleri korusun…”
