Başkan Ahmet Ağaoğlu nasıl diyor:

"Trabzon'un bir asrı aşkın futbol birikiminin bize öğrettiği en kalıcı gerçek, kısa vadeli planlamaların uzun vadede başarı getirmediğidir."

Başkan haklı. Hem de çok haklı!

Ama Trabzon ve Trabzonspor camiasının bu öğretiden tam olarak bir ders çıkardığı kanaatinde değilim.

Çünkü 1976-1984 yılları arasında 6 kez Türkiye Şampiyonu olduktan sonra aradan geçen 36 yılda, 2010-2011'deki kupası olmayanı da saymaz isek futbol dışı müdahalelerin de etkisiyle tek birinci takımlığı bulunmayan Trabzonspor gerçeği ortada iken, camianın bundan orta ve uzun vadeli beklentiler hesabına kazanım ders aldığını söyleyebilmek mümkün müdür?

Demek istiyorum ki, 100 yıllık bir futbol birikimine ve 53 yıllık bir Trabzonspor kulübüne sahip Trabzon, geri bıraktığı 35 yıldaki sonuçlardan ders çıkararak orta ve uzun vadeli bir planın içine girmemiştir. Sonuçta ortada. Birkaç Türkiye kupası, birkaç lig ikinciliği…

Yeri gelmiş iken, "körün fili tuttuğu yere göre tarif etmesi" misali değerlendirilebilecek gerçeği bir kere daha ortaya sermekte fayda var.

O da 1980 deki ihtilalden sonra kapılarını tekrar demokrasiye açan Türkiye'de Turgut Özal'ın Anavatan Partisi'nin Kasım 1983'de genel, 1984'ün Mart'ında da yerel seçimlerde iktidara gelmesidir.

Turgut Özal ile Türkiye'ye aynı zamanda ben diyeyim "liberal", siz söyleyin "kapitalist", yani "parayı verenin düdüğü çaldığı" sistem gelmiştir.

Ne ilginçtir ki, o tarihten bu yana nüfusu hiçbir zaman 1 milyona çıkmamış Trabzon kentinin takımı Trabzonspor birinci olamamıştır.

***

Şimdi tekrar dönelim Ahmet Ağaoğlu'nun Trabzonspor dergisindeki son açıklamasına ve de; "Göreve geldiğimizden itibaren hep uzun vadeli projeksiyonlar üzerinde durduk" ifadesine. Bu söylemin icraat ile tam tamına uyuştuğunu söylemek doğru olmaz. Çünkü kulübün ekonomisini düzeltmek için gösterilen çabalara rağmen, son 2 sezonda alınan Obi Mikel ve Sturrigde gibi hemen alınıp gönderilen 10'u aşkın lejyoner, hatta şimdiki Vito Hugo gibi futbolcular ile teknik direktör dahi olmayan Edie Newton'a boşu boşuna akıtılan paraları hatırlamamak olmaz. Bu da  öyle veya böyle Sayın Ağaoğlu'nunda orta ve uzun vadeli hesaplarına darbe vurmaktadır.

***

Yine de  gelinen aşamada sayın Ağaoğlu'nun orta ve uzun vadede gelebilecek başarı hesabına katılmamak mümkün değildir. Bunun içinde şu Turgut Özal'lı dönemlerle başlayan kayıp yıllar için şöyle bir hesap yapılsa idi, en az 7 şampiyonluk elde edilmiş olunmaz mı idi?

Trabzonspor geleceğe yönelik kadrolar oluşturup, bunları her yıl bir iki takviye ile destekleyip 5 yılda bir şampiyon olamaz mı idi? Yüzde 90!

Bu da, bu yılı saymaz isek geride kalan 35 yılda en az 7 şampiyonluk elde edebilmekti. Ama olmadı. Her sezona şampiyonluğu kimseye bırakmama hesabı ve hedefi ile başlayan Trabzonspor'un bugün müzesindeki kupa sayısı halâ 6'dır.

***

Ezcümle, Sayın Ağaoğlu'nun uygulamaları orta ve uzun vadeli gerçeklerle tam uyuşmasa da, bugün gelinen ve bundan sonrası da iki buçuk yıl Abdullah Avcı ile idame ettirilecek zaman diliminde Trabzonspor camiası, bu yılı tamamen kapsam dışı bırakarak sabır ve sebat ederek gelecek sezondan itibaren hasret kaldığı beklentiye odaklanmalıdır.

Ancak tüm bu gerçeklere rağmen, popüler ve popülist beklentileri olan bir oyun olan futbolda zirvelerde dolaşmaya alışmış takımlar için saha sonuçları hiç de azımsanmayacak derece, orta ve uzun vadeli hesaplara olumlu ya da olumsuz yapabilecek kadar etkilidir. Onun için Ağaoğlu ve Abdullah Avcı'nın Trabzonspor'u kısa vadeli hesaplarda da en az yüzde 70-80 oranında başarılı olması demektir ki, bunun da 2020-2021 sezonundaki karşılığı asgari ilk 5'in içinde olmaktır. Aksi halde, orta ve uzun vadeli hesaplar sekteye uğrayabilir. Hem Ağaoğlu, hem de Avci için…