Nedir bayram? Kutlamadır. Bu yüzden, büyük sevinçleri bile “bayram etmek” ile ifade ederiz. Bayram, mutluluğu paylaşmaktır, neşedir, eğlencedir. Gelgelelim, şu günlerde ne neşesi kaldı ülkenin ne de eğlencesi.

Hani bir türkü vardır, bayram günü aşkının derdini anlatır:

“Bugün bayram günü derler alem eğlenir

Sen bizim yaylaya gel başın için

Dertliler oturmuş derdin söyleşir

Etme intizarı gül başın için…”

Sebepler farklı da olsa; bayram günü kederi, sen bizim vatandaşa sor başın için!

Ekonomik veriler, her ne kadar normalmiş gibi gösterilmeye çalışılsa da zor günlerden geçiyoruz.

Dolar, Euro tavan yaptı, alım gücümüz tam tersi oranda düştü…

Fakir iyice fakirleşiyor.

Fiyatlar aldı başını gitti. Et yiyebilen zengin. Baklava, börek fiyatları el yakıyor. Evimde yapayım desen unuydu, yağıydı, şekeriydi, hepsinin fiyatı arttı. Meyve, sebze ateş pahası.

Kirası, elektriği, suyu, yakacağı, çocukların masrafları, borç harç…

Çalışan kesim bile sıkıntıdayken, bir de 4.5 milyon işsiz var. Halleri perişan.

Milli varlıklarımız talan edildi, üretmenin önemi şimdilerde anlaşılıyor.

Doğruyu söyleyen susturuluyor; tek ses, tek düşünce ile ülke yönetiliyor.

Hal bu iken, neye bayram edelim?

*

Tüm bunların üzerine bir de korona denen bir virüsle yaşamaya başladık.

Evlerimize hapsolduk, bayram telefona sığdı.

Üstelik bu sıkıntı ne zaman bitecek belli de değil.

Bayramdan bayrama ziyaret edilen mezarlıklar bomboş…

Sadece bu illet yüzünden 2.5 ayda 4 binin üzerinde insanımız bayramı göremedi, 3-5 yakınıyla defnedildi.

Türk edebiyatı şairlerinden Mûnis Faik Ozansoy’un kaybettiği annesine yazdığı “Bayram Ağıtı” şiiri sanki bu günleri anlatır gibi;

“İlk defa, bayram sabahı

Öpecek el bulamadım;

Bekledim çağrılmadı

Bir ana sesiyle adım.”

El öpmek, sarılmak hayal oldu…

Kolonya, şeker, çikolata kokusu eşliğinde hoş sohbetti bayram;

Şimdi kolonya elimizde, evimizde, sohbetimiz kursağımızda kaldı.

Halimiz işte böyle acılı türküler ve şiirlerdeki gibi olunca da insanın aklına bir başka türkü daha geliyor: “Bayram gelmiş neyime, kan damlar yüreğime”!