Banu Avar’ın “Sınırlar Arasında” adlı TRT’de yayınlanan başarılı bir programı vardı. Avar, geçtiğimiz yıllarda Nobel ödüllerinin dağıtımında siyasi ve emperyal güdülerin önemine dikkat çeken bir program yapmıştı. Bu program İsveç’tekilerden daha çok yerli sömürge kafalıları rahatsız etmiş olacak ki, Banu Avar’a karşı büyük bir kampanya başlattılar. Banu Avar nasıl olur da Nobel ödüllerinin zaman zaman emperyalist/siyasi bir araç olarak kullanıldığını iddia ederdi? Derhal düğmeye basıldı: Bitirin şunu!

Sınırlar Arasında Kaldırılıyor!
Malum kesim harekete geçti ve yıkıcı bir kampanya başlatıldı. Ancak bu duruma milli ve Türkiye çıkarlarını önceleyen kesimden büyük tepkiler gelmesi üzerine Avar’a ve programına dokunamadılar. AB adına sansür uygulamaktan sorumlu kesim de bu durumda bir kenara çekilerek uygun zaman kollamaya başladı. Bu süreç içerisinde program onlarca sansüre uğradı, ardından TRT-2’ye kaydırıldı, sonra da kaldırıldı.
“Sınırlar Arasında” gelişmelerin arka planını Türkiye açısından okumaya çalışan bir programdı. Bu durum gözü kapalı AB’cilerin, siyon protokollerinin takipçilerinin ve yabancı kültürlerin yerli taşıyıcılarının uykusunu kaçırmaya yetiyordu.
Gerçekte “Sınırlar Arasında” adlı programın incelemeye aldığı son konunun  “Büyük Ortadoğu ve Asya Projesi” olması bir çok şeyi açıklamaktadır. Bu programın yayınının engellenmesi bazıları için çok önemli görülmüştür.
Kapıkulluğu Kültür; Batıkulluğu Kariyer  Olunca!
Bilindiği gibi günümüz Türkiye’sinde Türk’ten, millilikten ve milli kültürden söz etmek zor bir iş haline gelmiştir. Bundan böyle Karamanoğlu’na inat dergâhta bargâhta İngilizce konuşmak ve AB’ci olmak zorunluluktur!
Bu ahvalde ayakta kalabilmek için herhangi bir siyasi, dini ve ekonomik çıkar grubunun adamı olmak şarttır. İç ve dış herhangi bir çıkar gruplarından birisinin adamı değilseniz, işiniz her anlamda zordur. Gevşek, ılımlı ve yumuşak başlılarla tıka basa dolu olan Türkiye’de ayakta kalmanın yolu “herkesle her şey olmak” stratejisi uygulamaktan geçmektedir. Kapı kulluğunun kültür, batı kulluğunun kariyer haline geldiği bir yerde onur ve omur sahiplerine ihtiyaç olmaz.
Bilinmelidir ki, uşak olmanın kutsandığı yerlerde tez, iddia, ideal, değer ve hedef sahibi olanlar her zaman tehdit olarak görülür. Bu anlamda kitleden ve sürüden ayrılanların başına yalnız kurtlar değil, sürüngenler de üşüşür.  “Sınırlar Arasında” ki programın ve yapımcısının başına gelen de
budur.


Koyun Gibi Yumuşak   Başlı Olmak!
Bir çok yerde sorun koyun kadar yumuşak başlı olmak ya da olmamak sorunudur. Ülkenin ya da toplumun nereye gittiği onu gütmekten sorumlu olanların işidir. Koyun gibi eğik bir baş ile birbiri ardı sıra dizilmişleri izlemek, sistemin insanlara biçtiği temel roldür. Kişi çıkarlarını korumak istiyorsa “etliye sütlüye karışmamak” yetmez bir de “pişmiş aşa su katmaması” gerekir. Banu Avar böyle olmamış, öyle de yapmamıştır.

AB: Resmi İdeoloji!
Halbuki, AB adlı resmi ideoloji bütün yapımcılara böyle bir rol ön görmektedir. AB’nin öngördüğü stratejide milli devletin yeri yoktur. Ulusal egemenlik ve bağımsızlık gibi kavramlar öncelikli olarak düşünülemez. Emperyalizm ve Genişletilmiş Büyük Orta Doğu Projesi aleyhinde yayınlar hoş karşılanmaz.
Programlarının kaldırılmamasını isteyenler dönemin yükselen değerlerinin peşine takılmak ve onları kutsamak durumundadır.

AK-TRT Sorunu!
Akşam Gazetesi’nin 9 Nisan tarihli manşeti “AK-TRT” idi. Gazete AKP iktidarına yakın gazeteci ve televizyonların başına adeta “devlet kuşu” konduğundan söz ediyordu. İktidar yanlısı basın organlarında çalışan isimlerin TRT’ye yaptığı programlarda patlama yaşandığını dile getiriyordu. Ne diyelim, her yanı Akbabaların sardığı bir yerde güvercinlerin yer bulamaması doğal değil midir?  Çok açıktır ki, Banu Avar’ın programı da bu Akbabalardan birinin ya da bir kaçının saldırısına uğramıştır. Avar’dan soy isminin gereğinin yaparak, mücadelesine ve Türk halkının da bilgilendirilmesine devam etmesini bekliyoruz!