Uyarmalıyım çünkü müzik ile ilgili yazı yazmak ve okumak haram mıdır bilemiyorum. Yazımda haftanın en can sıkan olayından bahsetmek istedim. Geçtiğimiz gün İstanbul Teknik Üniversitesi Ayazağa Kampüsü girişinde, kim tarafından dağıtıldığı belli olmayan, "Söyleyeni ve dinleyeni dinden çıkaran şarkı sözleri" ve "Müzik neden haramdır?" başlıklı bildiriler dağıtıldı. İnanın kim tarafından dağıtıldığı ile ilgilenmiyorum çünkü bir kişinin bile böyle düşünmesi isyan etmeme yetiyor.
Neden haram olduğunu açıkladığı kısmında bulunan 11 maddesinden, en az 5-6 tanesinin aynı anlama geldiği bildirgede, maddi ve manevi her hangi bir katkıda bulunmadığı için haram olduğunu söyleyen madde, benim en ilgimi çekeni. Dini kendi çıkarlarına cahilce ortak eden bu kişilerin karakterlerini ele verdikleri yerlerden de birisi... Zamanında matbaa haramdır diyerek dolaşırken, şimdi bildiri basıp müzik haramdır diyorlar. İşlerine gelirse çello da çalarlar, opera da söylerler gibi geliyor bana. Bu tür insanlardan daha görmedim; çalmayın çırpmayın, kul hakkı yemeyin, öldürmeyin diyenini...
Ayrıca müzik ile şarkı arasındaki farkı bilmeyen bu bildirgeyi yazanlar, en basitinden ezanın 5 vaktinin ayrı bir makamla okunduğunun farkında da değiller.
Ve müzik; hayatın güzelliğini, hislerini ve duygularını takdir ederken hepimizi bir araya getiren evrensel bir dildir. Sadece "barış" ve "sevgi" istediğimiz bir zamanda bırakın da ortak dille konuşalım.
Ama durur mu İTÜ'lüler! Hayatımda gördüğüm en samimi, en barışçıl, en güzel ve en sanatsal cevabı verdiler... Konservatuvar öğrencileri dağıtılan bildiriye tepki göstererek 'İnadına sanat inadına özgürlük' başlıklı bir duyuru yaptılar. Şarkı, türkü söyleyerek cevaplarını verdiler. İşte bu cevaptan sonra o cahil bildirgeyi unutup, tüm algılarımı geleceğin sanatçılarına çevirdim. Ey "müzik" sen ne büyük bir aşksın ki; tam olmuyor derken, içimizdeki umutları yeşertiyorsun.
Mucizedir sanat. Bazen aniden bir melodi gelir aklına, mırıldanmaya başlarsın. İçindeki kötü ne varsa akıp gider. İçindeki sıkıntı birden gider. Sevmeye başlarsın. Her şeyi. Herkesi... Baharın gelişini. Yağmurun yağışını. Hatta kara kışı... Bazen canın acır. Anlamadığın bir acı kaplar içini. İçindeki acı. Kim bilir belki de uzaklarda tanımadığın birinin acısı. Bu bir piyano sesi olabilir, yanık bir türkü de... Senfoni orkestrası da bunu yapabilir, ezan sesi de...
