ERGENEKON DESTANI
Yazan ve çizen: Seyfi Karademir
RESMİ BÜYÜLTMEK İÇİN TIKLAYIN
Nöbetçi ne ettiyse bu demir mengene kollardan kendini kurtaramayıp cansız yığılıverdi.
İkinci nöbetçi arkadaşının yere yığıldığını gördüğü an o yana doğru yöneldiği an Dünya’nın başına yıkıldığını sandı. Nüküz demir gibi yumruğunu nöbetçinin başına indirdi. Nöbetçi hiç sesini bile çıkaramadan cansız yere yıkıldı. Bir anda iki nöbetçide yere serilmişti. Kıyan ve Nüküz bir an etraflarını kollayıp gecenin sessizliğini dinlediler.
-Bu çok kolay oldu...
-Evet galiba kime bir şeyin farkında değildi.
Aynı anda arkalarında duydukları kalın bir sesle irkildiler.
-Bu kadar emin olmayın çaşıtlar!
Bu bir devriye gezen onbaşıydı. Kılıcını kınından sıyırırken saldırdı.
-Olduğunuz yerde kalın.. Siz kimsiniz?
Nüküz başına doğru savrulan kılıçtan kıl payı kurtulabilmişti. Hamlesi boşa giden onabşı yeni bir saldırı hazırlığı içindeydi.
-Çabuk ol Nüküz! Herkesi ayağa kaldırmadan bitir şunun işini.
Onbaşı kendinden emin bir şekilde soludu.
-Merak etmeyin çulsuzlar. Sizi haklamam için yardıma ihtiyacım yok.
Aynı anda Nüküz balyoz gibi yumruğunu sadece bir kere vurdu...
(Devam edecek)
