Dünkü yazımda insanların onaylanma ve sahiplenilme arzusundan söz etmiştim.

*

Kitleler de karşılarındaki insanları bazen olduğundan farklı kimliklerle kabul ederler.

Geçtiğimiz gün vefat eden ünlü sanatçı (kantocu) Seyfi Dursunoğlu bu duruma güzel bir örnektir.

Toplum onu gerçek kimliği ("Seyfi Dursunoğlu") ile değil, kadın kılığı ve elbiseleriyle "sunduğu" kimlik ("Huysuz Virjin") ile sahiplenmiştir.

*

Muhafazakâr kesimler bile, onun televizyon ekranlarında ya da sahnelerde sergilediği "Huysuz Show"unu izlerken, Huysuz Virjin adının "Huysuz Bakire" anlamına geldiğini aklına dahi getirmemiştir.

Drag Queen'ler

Seyfi Dursunoğlu (Huysuz Virjin) kantocu, şovmen, komedyen ve hiciv sanatçısı olarak sahne alıyordu.

Erkek sanatçıların kadın cinsiyet rolüne girmeleri, rolünün etkisini artırmak için feminen tavırlar sergilemesi, makyaj ve göz kirpiklerini abartılı biçimde yaparak sanat icra etmelerinin bilimde yeri vardır.

*

Bunlara "drag queenler" yani "erkek kraliçeler" denmektedir.

Drag kavramını (eş anlamlı olarak "cross-dressing" kavramını) ünlü feminist kuramcı Judith Butler, "karşı cinsle bağdaştırılan kıyafetleri bir tür performans olarak, teatral etki amacıyla giymek" olarak tanımlar.

Ona göre bunlar birer "kültürel pratiktir."

*

Antropolog (insanbilimci) Esther Newton da, "rol model" kavramını kapsamında, taklit yapmanın toplumsal cinsiyetin inşasındaki temel mekanizma olduğunu söylemektedir.

Parodili kimlikler

Bu tür kimlikler "parodili kimlik", "parodik kahkaha", "var olma stili", "varoluş stilistliği", "ten stili", "bedensel stil" ve "cinsiyet ile bedenin kültürel birleşmesi" kavramlarını içine almaktadır.

*

"Ötekinin kimliğine bürünme" ve "ötekinin kimliğiyle varolma" yalnızca sanatçılarda ve sanat dünyasında karşımıza çıkmaz.

Dünya tarihi boyunca görüldüğü gibi özellikle siyasetin eylem alanında kimlik değiştirmeler, kimlik yanıltmacaları yaşarken bizlerin de karşısına çıkmaktadır.