Hafızası olmayanlar için önem teşkil etmese de bizlerin usuna kazınmıştır. "Askerin düşmanları ile düşmanın askerleri..." Cumhuriyet tarihinin en başarılı Jandarmalarından Cemal Temizöz''e kurulan "faili meçhul" tezgahının tam ortasında "taraf" olmak durumuyla karşı karşıya kaldığımızda üniforması ile yanı başımızda olan Mustafa Önsel ile Harbiyeli yıllardan değil de dün ayrılmış gibiydik. 4 idealist avukat, bencileyin tek gazeteci, kumpası açığa çıkarmak için Diyarbakır''ı su yoluna çevirdiğimiz yapayalnız günlerimizde şeksiz, şüphesiz yanımızda olanların başında geliyordu Önsel... Tezgahın köpürtülüp, millî unsurların hedef haline getirileceğini ifade etmeye çalıştığımız anlardaki minik dokunuşlarla uyarılarımıza "gider" yaparcasına "Azdan az, çoktan çok gider" deyiverdi.

Aradan bir kaç ay geçmeden "pat" diye tutuklandı. "Asil azmaz, bal kokmaz, kokarsa yağ kokar aslı ayrandır" özdeyişini yaşatırcasına bir de "dostluk halkası" oluşturdu ki anlayana aşkolsun... "Mefkurenin yolcularını buluşturdu bir bakıma... 68 kuşağının Hayrettin Kalay''ı ile geride kalan Kuvvacı''ları..." Dile kolay... Yaşayan bilir... Beşiktaş''ta kurulan pusuda "İstiklal Harbinde savaşanlar ile, o sırada kaçanların torunlarının rövanşı" sözlerini sarf ettiğinde bir nevi hipnoza uğramış canım memleketimin önemli miktarı uykuda idi... Uyumayan hücreler bir araya getirdi bizi. "Silah arkadaşlığı, devre hukuku bir yana...", "Er Rayn''ı kurtarma telaşı" ile bir araya gelmişken tanıdım günlerdir rüyama giren o delikanlıyı. İsimlere bakar mısınız sayın seyirciler değil de ey okur! Oğuzhan, Aybike, Cengizhan ve de İstemihan Manas... Sahi size ne çağrıştırıyor bu güzelim adlar...

"Balyoz Kumpası"nın tam orta yerinde bu isimlerle beraber yüzlercesi ile aile olduk umulmadık anda... Kurbağanın kaynatılma testi gibi nabız ölçülüp ara tahliye ile Önsel tahliye olunca, aklın yolu ile "Seni yurt dışına çıkaralım" dediğimizdeki öfkesi bir nevi bize "hain muamelesi" gibiydi... "Kaçtı mı dedirteceğim... Çocuklarımın yüzüne nasıl bakarım ben. Mahpus da mevzidir bizim için" diyerek yeniden içeri girmeye hazırlandığı günlerde tanıdım Manas''ı... Daha ortaokullu günlerdeydi... İstemihan Manas... Bilmiş amca rolleri ile adının anlamını sorduğumda aldığım cevap şoke etti... Sadece ansiklopedik bilgiler değil, tarihi ve sosyolojik yanıtları ile umutlandırdı beni. Nasıl sarıldığım, ensesini koklayıp, saçlarını okşadığım dün gibi aklımda. Klasik diyalogdur. "Ne okumayı düşünüyorsun?" sorusu. Ağabey Oğuzhan hukukçuydu zaten. İstemihan Manas tereddüt etmeden "hukuksuzluğa karşı hukukçu olmalıyım" deyince alnından öptüm... İmzalı kitaplar hediye ettim. Her fırsatta "Kurmay Albay Önsel''in değil, Mustafa Kemal''in askeri olması gerektiğini hatırlatarak omuzlarına ağır bir yük verdim..."

***

"Ahh be çocuk... Ağır mı geldi?" diyemeyeceğim. Hafifti her şey sana... Millî judocuydun zaten. Savunma tekniklerinin erbabıydın. Hatırlıyor musun? Baban tahliye olduğunda hep bir aradayken "Abi ya; senin gibi çirkin bir adamdan böyle yakışıklı, güzel çocuklar mı oldu?" esprisini yapmıştım. Sonrası yıllar aynısını bana da yaptılar lakin babada iz kalmış yüreğimiz dağladı mesajı ile ardından... Daha kaç gün oldu hesaplayamadım sızımdan... Babanın "Emmisinin kızı Müyesser"in karar duruşmasında "Stajyer avukat" olarak geldiğinde Koronaya rağmen kucaklayıp "Hadi bir an önce bitir stajı da vekaletimi al... Usandım bu davalardan" dediğimdeki heyecanın, gözlerimin önünden gitmiyor be canım... Babanı, benim can yoldaşımı, ananı ki, o anan granittir... Saatlerce yalnız başına bayrak tutan heykel gibidir. Sebahat yengemi niye üzdün be koçum?..

Ahh be İstemihan. Adın ile yaşasaydın keşke... Canım benim. Şu titrek ellerimle senin ardından "Manas Destanı" yazmak isterdim. Türk''e ve Türklüğe yapılan zulme karşı... Lakin yüreğim el vermiyor be aslanım... Seni Gölbaşı Kabristanı''nda uğurlarken, o güzel bedenini toprağa verirken gökler ağladı be yavrum... Gökler ağladı yiğidim...

Ruhun şad olsun yakışıklım!.. Rüyama giriyorsun be çocuk, uyuyamıyorum...