“Akın, sert kayaya çarptın oğlum, sert kayaya çarptın!”
“Gelirim darmadağın ederim!”
“Aklını başına topla!”
“Tepemin tasını attırma!”
CHP Genel Başkanı Özgür Özel’in bir başsavcıya yönelik söylediği bu sözleri tasvip etmek mümkün değil.
Keşke eleştirilerini daha sakin ve daha düzeyli bir şekilde ifade edebilseydi.
...
Dilerim CHP’li diğer siyasi aktörler genel başkanlarını taklit etmeye kalkmaz.
Aksi takdirde hepsi ellerinde Ferit Develioğlu’nun “Türk Argo Sözlüğü”yle dolaşır ve konuşmalarında bu sözlükten sık sık yararlanmaya başlarlar.
Örneğin, “Uyguladığınız politikanın yanlış olduğunu düşünüyorum” demek yerine, “Toslayacaksın yakında duvara tereyağ” ya da “Toriği çalıştır Abuzittin Bey” diye bağırabilirler.
“Hafızanız sizi yanıltıyor olmalı. Gerçek şu ki” diye bir cümle kuracaklarına, “Atmasyonculuğun âlemi yok, bana martaval okuma, piyaz doğrama, ustura çalıştırma, madik atma gazoz ağacı” diyerek kavga çıkarabilirler.
Karşı partiden biri söz attığında, “Lütfen dinleyin” ricasında bulunacaklarına, “Bozum havası çalma... Façanı alırım... Kurdeleni keserim... Mor ederim... Koftiliğin âlemi yok” şeklinde tehditler savurabilirler.
Rakibini aşağılamak, küçük düşürmek istediklerinde, “Düdük makarnası”, “Enayi pilakisi”, “Tırıvırı yelkenli” deyimlerinden yararlanabilirler.
...
Sonuç olarak diyeceğim şu:
Siyaset nezaketle, zarafetle yapılmalıdır.
Argoyla sarmalanmış tehdit ve hakaret içeren sözler toplum nezdinde geçerli olsaydı, bütün siyasiler Tophane kahvehanelerinden çıkar, Topal Mevlüt, Yedibela Hüsnü, Civanım Mahmut, Altıpatlar Memduh, Tornavida Kamil, Ustura Hasan, Dehşet Behçet, Kıyamet Yusuf, Cehennem Arif el üstünde tutulurdu.
