Bu kez; "niteliğini de kaybetmekte olan Trabzonspor, dahası Trabzon" diyerek başlamayacağım!

Çünkü, bu hâl, "en kötü gerçek" olarak ortada duruyor. Ama Trabzon her nedense uzun zamandır "en kötü yalanla" kendini oyalamaya, dahası aldatmaya devam ediyor!

İşte o nedenledir ki, Trabzon camiasının sabır ve sebat eyleyerek, övünülecek geçmişini bilip, dövünülen bugününü ortadan kaldırmak için, kendi değerlerine dönmesi gerektiğini özellikle vurguluyoruz. Yapılması gereken tercihinde kısa tarifle  her alanda "Yerlinin yerlisi" olması gerektiğine işaret ediyoruz.

Ama gördük ki, Trabzonspor "Yerlinin yerlisinin de ötesine" de sirayet eden bir tercihi yaptı.

Haddini ve hududunu bilmeyen, üç beş zevatın dışında Trabzon camiasının "Adam gibi adam" diye tarif ettiği Ünal Karaman'ı, "derlenme toparlanma dönemi" için teknik direktör olarak görevlendirdi.

Trabzonspor yönetimi en doğrusunu yaptı. Çünkü Ünal, Mustafa Kemal Atatürk'ün, "Ne Mutlu Türküm Diyene" ifadesindeki anlama eşdeğer şekilde, kendisini Trabzonlu hisseden, sayan birisidir. 20 yıldır da bu camianın içindedir. Kimin ne olduğunu, ne düşündüğünü, hangi hesapları yaptığını, saman altından su yürütmek mi istediği bilir.

"Yerlinin yerlisinden de öte" diye tarif edilmesinin sebebi de, futbolculuğunda da, teknik sorumluluğunda da ağzından çıkan sözün arkasında olmuş, Trabzonspor'a 6 şampiyonluk ile "Efsane" adını hak ettiren kadronun anlayışına benzer bir düşünce tarzından hiç vazgeçmemiştir.

Ünal Karaman, gerçek manada "yerli ve milli" davasının adamıdır. Trabzonspor başkanı Ahmet Ağaoğlu'nun da beyanları ve beklentileri aynı yöndedir. Geriye Trabzonspor değil, Trabzon camiasının aynı dava ve beklentiler etrafında birleşerek o eski niteliği ile öne çıkarır hale gelmesi kalıyor. Kolay değil! Ama Trabzonspor hep zor olan ilkleri başarmamış mıdır?

O zaman buyurun yeniden Efsane Trabzonspor ruhunu inşa etmeye...