6 şampiyonluğun ardından, Trabzonspor’dah hiç eksilmeyen olmayan  “umut”  ne yazık ki, çeyrek asırdır meyve vermedi, veremedi.
1983-84 Sezonunda yaşanan son lig şampiyonluğunun ardından, her sezona  “şampiyonluk”  umudu ile başlandı, ancak sonuç daima  “hüsran” oldu. Sürekli umutların boşa çıkması nedeniyle olsa gerek, 2 sezon önce Ankaragücü’den adı  “Umut”  olan futbolcu şans getirsin diye transfer edildi!..
Ancak, bu “Umut” ta derde deva olmadı.
Nasıl olsun ki? Tek başına kim, böylesine zor ve uzun bir uğraş gerektiren hedefe vararak, umudu gerçeğe dönüşterebilmişti ki?
Umut’ta, Trabzonspor’da çoğu müsabakayı  “tek forvet”  oynayarak tamamladığı için, yalnız kalarak kendisinden bekleneni taraftara sunamamıştı. Werder Bremen karşısında izlediğimiz Umut, hiç şüphesiz takımın en mutlu oyuncusu idi. 2 sezon çektiği yalnızlığın ardından, yanıbaşında Gökhan gibi ligin en iyilerinden birini bulan Umut, her haliyle “Artık siz beni bundan sonra görün”  der gibiydi.
Umut’u her yönüyle arttıran Gökhan, “Her geçen gün Umut’umuz artacak. Yeter ki bir sakatlık olmasın”  diyerek, Trabzonspor’un son yıllarda forvet hattında Fatih Tekke-Gökdeniz ikilisi dışında yakaladığı en iyi ikiliye dikkatleri çekiyor.
Bu ikiliye sağ kanattan en büyük desteği veriyor gibi gözükse de, Yattara, zaman zaman orta alana doğru kayıp, attığı adrese teslim paslarla her noktada etkili olacağını göstermektedir.
Trabzonsporlular,  “Nazar değmesin”, ya da  “Sakatlanma gibi bir zeval gelmesin”  diye dua ederek, Gökhan’ın Umut’ları arttığı bir kadro içinde  “Allah onları Yattara’sız bırakmasın”  diye de dilekte bulunacaklar. Her ne kadar, çoğunluğunu ilk kez bir araya gelenlerin oluşturduğu bir kadronun, başarıya ulaşmak için önce ekip olmasını beklemek gerektiği gerçeği ortada olmasına karşın,  “Futbol bu. İyi başlarsın. İyi gider”umudu ile Trabzonspor’un bu sezonda çok özlediği şampiyonluğa kavuşması normal sayılmalı. Büyük bir rekabetin yaşandığı kalenin, hemen önünde Song ve yanında da Egemen gibi uyumlu bir ikilinin bulunması da ayrıca umutları yükseltiyor. Defansın sağ tarafına monte edilmeye çalışılan Tayfun ve hemen önündeki Serkan’ın sezon içinde handikap oluşturacakları belli ama, Song gibi bir ustanın yerinde müdahaleleri bunların açığını kapatıyor. Ama, ta başından ifade ettiğimiz  “Kanatları kırık”  Trabzonspor’u galiba bu sezon da az da olsa izleyeceğiz.
Kanatları kırık bir Trabzonspor için bu kadar transferin arasına sağdan ve soldan futbolda  “pırpır”  diye tabir edilen 2 oyuncu katılabilirdi. İnşallah; bu eksiklik kendisini fazla hissettirmez, diye temenni de bulunmaktan başka çare yok..
Sonuç olarak, Trabzonspor’un görüntüsü geçen sezonlara çok ama çok iyi..