Halkın oyuyla seçilen belediye başkanları "metal yorgunu" diye görevden alınmıştı. Fiilen seçim kazanmış bir siyasi parti genel başkanı ve Başbakan (Davutoğlu) talimatla görevden uzaklaştırılmıştı. Ardından da "düşük profilli" birisi aranmış ve onunla vaziyet idare edilmişti. Sonra da bir ittifak kurularak parlamenter sistem değiştirilmiş ve siyaset literatüründe adı ve esamesi olmayan "Cumhurbaşkanı Hükümet Sistemi" getirilmişti. Bu duruma bağlı olarak ekonomide kötüleşme olmuş, zamlar birbirini izlemiş, yıllardan sonra tanzim satışlar vasıtasıyla piyasa dengelenmeye çalışılmıştır.

Mevcut sistem gereği siyasi partilerin tek başına halihazırdaki usul, ilke ve sınırlarıyla %50 artı biri elde edemeyeceklerini bildiklerinden ittifak yapmak zorunda kalmışlardır. Böylece siyaset tarihinde bir ittifaklar dönemi açılmıştır. Böylece örneğin; Türk Milliyetçiliğini 'ayakları altına' alanlarla 'baş tacı' edenler bile birbirleriyle ittifak kurabilmiştir.

Bu durum iktidar taraftarlarının dahil toplumun bilinçaltında rahatsızlık yaratmıştır. Toplumun büyük bir kesiminde siyasetteki seçeneksizlik yüzünden, halk tabiriyle içinden gelerek değil ehven-i şer bağlamında oy kullandığı anlaşılmıştır. Bu gelişmeler siyasette yeni arayışlara neden olmuştur.

Bu durum birbirine kökten karşıt olan siyasi anlayışları birbirlerine yaklaştırmıştır.

Yanlış siyaset kötü ekonomi!

İktidarın Kıbrıs'ta "çözümsüzlük çözüm değildir", Ermenistan'la "yüz yıllık tarihi sorun tarih olacak", ABD ile "eğit-donat", terör örgütüyle gerekirse 'baldıran zehiri içeceğiz, barışı sağlayacağız' adı altında başlatılan "Çözüm Süreci" gibi politikalar iflas etti. Hele hele "komşularla sıfır sorunlu dış politika" hemen hemen bütün komşularla birden fazla sorunlu bir dış politika üretmesi halkın kafasını fena halde karıştırmıştır.

Aradan geçen uzun zamana rağmen halkın durumunda gözle görülür bir iyileşme olmamıştır. İşsizlik tavana vurmuş, dışarıdan soğan'dan patatese, etten samana ithal edilmedik hiç bir şey kalmamıştır. Sonuçta dolar beş lirayı, benzin de altı lirayı aşınca siyasi arayışlar da hız kazanmıştır. Bir şeylerin yanlış gittiğini vatandaşlar birbirlerine sormaya başlamasıyla siyasette yeni arayışların hızlanması bir olmuştur.

Siyasetin yanlış, ekonominin kötü olması AK Parti içinden iki tane yeni parti çıkma ihtimalini güçlü bir gerçeklik olarak siyasetin önüne koymuştur. Bunlar Davutoğlu ile Babacan önderliğinde kurulma ihtimali olan partilerdir.

Bu gelişmeler üzerine Cumhurbaşkanı Erdoğan, taraftarlarına "bugüne kadar buna benzer olayları geçmişte çok yaşadık. Ama şimdi tarih oldular. Kimse onları hatırlamıyor bile.." dedi. Bir süre sonra daha da sertleşerek "Birileri parti kuruyormuş, kafanıza takmayın, ihanetin bedelini ağır öderler" açıklamasını yaptı. İşin ilginç yanı AK Parti genel başkanı Erdoğan bir taraftan bu sözleri ederken diğer taraftan Ali Babacan ile görüşmüş ancak kendisini ikna edememiştir.

Doğrusu iktidar partisi "çözüm süreci"ni tarihin çöplüğüne atmış, Süleyman Şah Türbesini taşımak yanlışlığından dönerek Fırat Kalkanı/Zeytin Dalı harekatını gerçekleştirmiş, S-400 alımı sırasında son derece doğru bir biçimde dik başlı ve onurlu bir duruş ortaya koymuş, Fırat'ın Doğusu konusunda milli güvenliği koruyan bir siyaseti benimsemiş, Doğu Akdeniz'de "bir adım önde olmak" saçmalığını terk ederek bölgede sondaj faaliyetlerini başlatmıştır. Dahası FETÖ'nün açtığı davaların savcılığından FETÖ'nün kökünü kazımaya yönelik bir mücadele başlatmıştır.

Uluslararası ilişkilerdeki olumlu gelişmeler vatandaşın geçim derdine çare olacak sonuçlar üretememiştir. İşsizlik, üretimsizlik, yatırımsızlık sorunu herkesi ve her keseyi kökten etkilemektedir. Fiyatlar el yakmaktadır. Vatandaş mutsuzdur. Bu durumun siyasi sonuçları elbette olacaktır.

Halıhazırdaki şartlarda siyaset doğum sancıları çekmektedir. Önlenemez bu doğumun siyasi sonuçlarının ne olacağını ise şimdiden kestirmek mümkün değildir. Zaman her şeyin bu arada siyasetin de ilacıdır..