Boşanma kararı verildiğinde, çocuklar 5-6 yaşlarında ya da daha küçükse, eğer ilişki açısından boşanmanın geciktirilmesi olabilecekse, boşanmanın geciktirilmesi uygun olarak düşünülmelidir. Güzel düşüncelerle kurulmuş olan evlilikler tatlı bir şekilde bitmiyor. Kavgalar, kötü sözler, suçlamalar, kızgınlıklar, dedikodular, hatta dayak devreye giriyor. Boşanma sürecindeki anne baba arasındaki gerginlik şiddede dönüştüğünde, çocuklarında kardeşlerine, arkadaşlarına ve çevresine karşı öfke ve şiddet gösterdiklerini gözlemlemekteyiz. Boşanma kararı vermeden önce mutlaka bir psikologla veya aile danışmanıyla görüşmeyi denemelisiniz. Çocuğun ruhsal sağlığı için yapılması gereken, değişiklikler yapılmadan önce çocuğun bilgilendirilmesidir. Çocuğa uyum sağlaması için zaman tanınmalı ki, hayata küsme veya ebeveynlerini suçlama gibi olumsuz durumları yaşamasın. Çocuk küçükse fazla etkilenmemesi için, baba evden ayrılmadan önce gelecek olan bakıcıyla önceden tanışıp uyum sağlamalıdır.
Baba, anne işe başladıktan bir süre sonra evden ayrılmalıdır. Veya anne kısa bir süre çocuğa destek vermeli, onunla bir uyum sürecini geçirip daha sonra işe başlamalıdır. Özellikle çocukları söz konusu olduğunda yetişkinler birbirlerine destek olmalıdırlar. Boşanmayı çocukla mutlaka konuşun.