(Şerafettin Tilki)

Japon yapıştırıcı vardır. Hem sağlam, hem esnek ve hem de dayanıklı.
Bizim futbol, ticaret ve siyaset üçlü saç ayağında koltuklara oturanlar, sanki bu yapıştırıcıyı kullanıyorlar gibi.
Öyle olmasa oturdukları gibi kalkmasını da bilirlerdi.

Bilmiyorlar maalesef.

Herkesin ağzında Futbol Federasyonu Başkanı Mehmet Büyükekşi.
Rahatsızlık var.

Geneli safa yatıyor. "İstifa etsin" diyorlar.

Yahu, istifa etmek için o makama seçimle gelmek gerek.

Büyükekşi atama ile göreve geldi.

Doğal olarak geldiği gibi gidebilir ancak. Kendisi öz iradesiyle başkan olsa, anında basar istifayı. Ya da inatlaşır..
O da bizler gibi bekliyor. Koltuğa yapışık olarak hakkında verilecek nihai karara odaklanmış durumda.

Minik Serçemin anlattıkları ilginç.

Tepkiler adrese ulaşmış. Büyükekşi için üç ayrı yol haritası çizilmiş.

İşte o rota:
1. Süper Kupa finali sonrası görevini nokta koyma.
2. Avrupa şampiyonası bitiminde başkanlıktan azledilme.
3. Görev süresi sonuna kadar o koltukta oturmasını sağlama.

Büyükekşi için karar alıcıların üstünde durduğu yol; orta yol. Yani 2 numaralı seçenek. Ancak bu kez iş sıkı tutuluyor. Siyasetin ortak paydaşlarından fikirler alınıyor. Kulüpler Birliği Başkanı Ali Koç’un Cumhurbaşkanlığına yapacağını açıkladığı ziyaret bekleniyor. Bu kez son karar verilmeden taleplere göz atılacak.

Başkanın gıyabında bu gelişmeler yaşanırken, acaba kendisi ne düşünüyor. Ne istiyor olabilir. Bizzat teyit edemedim. Amma RİVA’dan gelen bilgilere önem veririm. Büyükekşi, karar vericilerin aksine orta yolu istemiyor. O’nun tercihi köprüden önceki son çıkış. 3 numaralı şık yani.

ÖSYM sınavlarında olduğu gibi şıklar içinde; hiç biri yok! Eğer olsaydı işler iyice karışırdı.

Elbette yüksek sesle düşünüyor insan.
Be kardeşim; kulüpler TFF yönetimine karşılar. İstifasını istiyorlar. Ama seçimde aday çıkarmıyorlar. Kuzu kuzu kongreye katılıp atanan tek adaya oy atıyorlar.
Bu ne perhiz, ne lahana turşusu.

Turşu dedim de.. Eminönü. Balık ekmek. Yanına turşu suyu. Orta acılı.
Vay, vay, vayyy.

Turşuyu kenara koyup kaymağına, tatlısına bakalım. Olay şu; kulüplerin devlete borcu çok. SGK, vergi, bankalar birliği anlaşmaları gibi yüksek miktarda borçlanmışlar.
Atanan başkanı, dışlayıp yeni aday çıkarmaları başlarına iş açar endişesi var.
Asıl konu budur. Herkes bilir, kimse telafüz etmez. O yüzden kulüp başkanları kalbim deyim ile tribüne oynuyorlar.
Oynatmaya az kaldı, futbolum nerde.
Büyükekşi gitmezse çıldıracağım..