O meşhur fotoğrafı biliyorsunuz değil mi? Gazetelerin ve internet sitelerinin spor sayfalarında boy boy çıkardı yakın zamana kadar.
Erden Timur'un kulağında telefon. Yan fotoğrafta dünyaca ünlü bir futbolcu.
Haber başlıkları da genelde aynı.
"Erden Timur konuştu, o geliyor, bu uçuyor. Dünya yıldızı. Bilmem kaç milyon euro!"
Geldi de...
Bütçesini aşan transferleri de yaptı Galatasaray.
Ancak şimdi görüyoruz ki... Çatır çatır çatlıyor!
Demek ki kağıttan kuleymiş!
Yıkıldı yıkılıyor!
Haberleri okuyorsunuz. İki örnek vereyim:
1-Konyaspor Başkanı açıkladı. Abdülkerim Bardakçı'nın bonservis parası meğer hala ödenmemiş. İhtar çekmişler, mahkemeye gitmeye hazırlanıyorlar.
2-Hakim Ziyech'in alacaklarının gecikmesi nedeniyle ara transferde ayrılmak istediği belirtiliyor. Menajerine kulüp bulmasını bildirmiş bile.
3-Rapid Wien’den 6 milyon euro bonservis bedeli karşılığında transfer edilen Yusuf Demir, sezon başında İsviçre’nin Basel takımına kiralanmıştı. Ancak parasının tamamını Galatasaray'dan alıyordu. Şimdi Yusuf Demir'in parasının ödenmemesi nedeniyle kulübe ihtarname çektiği bildiriliyor.
Başka var mı, bilemiyorum.
Ama kulüple aralarının açıklaması için susup oturanlar olduğunu duyuyorum.
Peki bunlar neden oldu?
Tam da bıldır yediğin hurmalar misali.
Düşüncesizce saçılar paralar.
Reklamı olması adına yüksek bedellerle kadroya katılan futbolcular.
Erden Timur kahraman rolündeydi, iş bitiren adamdı.
Şimdi çatırdıyor Galatasaray.
Onu da al, bunu da al, şunu da al. Paranın ne önemi var? Herkesi al!
Cebinden veriyor alanlar sanıyordunuz değil mi?
Ne gezer... Hepsi kulübe yazıyor.
Ayrıca şunu da belirteyim. Sadece Galatasaray değil bu durumda olan. Diğerleri de öyle.
Bakın kulüplerin borçlarına.
Fazla söze gerek var mı?