Sezona 4 hedef ile giren, ancak gerçekten önemli sakatlıklarla zor günler geçiren Galatasaray’ın artık önünde tek bir yol kaldı..Lig mücadelesini sonuna kadar götürmek ve yapabileceklerin en iyisini yaparak, sezonu en iyi yerde bitirmek..
Ve dün gece Galatasaray’ın yaşanan Hamburg depreminden sonra Eskişehir maçıyla yeni bir başlangıça imza atması gerekiyordu.. Bu açıdan bakıldığında bu maçın önemi gerçekten büyüktü.. Moralleri yıkılmış, yorgun ve üzgün sarı kırmızılı aslanların alacağı sonuç onların bundan sonraki haftalardaki durumunu da belirleyecekti..Ancak ne yazık ki dün gece alınan yenilgi onların durumunun git gide kötüleşeceğinin sinyali gibiydi..
Peki Galatasaray bu önemli maçta nasıl oynadı?
Önce sarı kırmızılar görüldü ki hala Perşembe günü yaşadığı depremin etkisindeydi.. Maçtan önce yenen yemekler, hocalarının desteği, herşeye rağmen tribünleri dolduran cefakar taraftarlar, hatta şampiyonluk yolundaki rakiplerinin puan kaybetmeleri bile onların morallerini düzeltememişti..Bu yüzden de ilk yarı boyunca ne organize bir atak, ne güzel bir posizyon, ne harika bir orta, ne de alkışlanan bir mücadele gösteremediler. Ali Sami Yen’de rakip G.Saray’dan daha derli toplu, daha üretkendi..
İkinci yarıya sarı kırmızılar biraz daha etkili başladı. Bu yarıda sarı kırmızılar rakip sahada daha çok görünüyordu. Hatta rakip on kişi kalınca bu baskıyı biraz daha artırdılar. Ama ne yazık ki yine perşembe günü gibi gol bekledikleri bir anda kalelerinde golü gördüler..Bu dakikadan sonra G.Saray baskılı ama dağınıktı. Rakibin kalabalık defansını bir türlü aşamadılar. Bülent hocanın yaptığı değişiklikler de ne yazık ki çare olmadı..
Galatasaray, dün gece şampiyonluk yolunda puan kaybeden bütün rakiplerinin sunduğu üçüncülük şansını ellerinin tersiyle istemedi. Hamburg’tan sonra aldıkları yenilgi ile sanki önlerinde tek kalan şampiyonluk hedeflerine de yakında tamamen havlu atacaklarının haberini verdiler..