Önce işken, sonra alışkanlık olur. Daha sonra arama, isteme, yokluğunda rahatsız olma başlar. Erkekler başarılı kadınlarla aldatırlar. Onları beğendikleri, takdir ettikleri, ellerinden kaçırmak ya da kaybetmek istemedikleri için bu arkadaşlığın veya iş ortaklığının aşka dönüşmesini isterler. Erkekler korumak, kollamak istedikleri kişilerle aldatırlar. Bu bazen onların içine en kolay girdikleri ama en zor durumlardan biridir. Başlarda yardım etme duyguları ağır basarken, daha sonra bir çekim, bir birliktelik olup bitmiştir. Bu durum onların da hiç hoşuna gitmez. Bu durum karşısında kendi vicdanlarına birçok bahane bulmaya çalışırlar. Kadın kadına kızar. Hatta kocası kendisini bir başkasıyla aldatan kadın, kocasına değil kocasının yanındaki kadına saldırmakta ve kızmaktadır. Böyle durumlarda aldatmaya katılan diğer kadına saldıran eş, ona şöyle sitem eder: “bula bula benim kocamı mı buldun, evli olduğunu biliyordun, bana acımadın çocuklarıma da mı acımadın?”. Konuşurken de sözü hep “kadın eşimi kandırdı, gözünü boyadı, onu zorladı” demektedir. Aldatma durumu yakalandığında yani bir zina halinde basılma olduğunda erkek, karısı aldatıyorsa bu durumda karısını öldürür. Karısına nişan aşır, sonra karşısındaki adama silahını boşaltır. Erkek aldatıyorsa, kadın onu yakaladığında silah öncelikle aldatan kocaya değil de, bu işe alet olan kadına yöneltilir. Bu olaylar da, kadının, erkeğin aldatmasını onaylayabilmesine rağmen hemcinsine hiç hak tanımadığını gösterebilmektedir.