İki takım için de ’Olmak ya da olmamak’maçı değildi. Ama kazananın zirve yarışında önemli bir avantaj elde edeceği de kesindi. Yani Trabzonspor kazanınca en büyük rakiplerinden biriyle aradaki puan farkını daha da açacak ve de moral değerlerini sıfırlayacaktı. Ya Beşiktaş kazanırsa, rakibine 3  puan daha yakınlaşacaktı ki, bu da şampiyonluk yarışının içinde var olması anlamına geliyordu.
29’uncu dakikada Cale öylesine bir pas attı ki bu ikilinin arasına, Gökhan’ın topu filelere göndermesi içten bile değildi. Bana göre Denizli’nin en önemli yanlışı buradaydı. İlerde Nobre, arkasında Yusuf ona destek vermeye çalıştı. İlk yarı süresince Beşiktaş daha fazla topla oynayan takım görünümdeydi. Zaman zaman tehlikeli de oldu. Ancak Trabzonspor defansı orta sahası kadar hata yapmadı. Egemen, Nobre’ye yapıştı. Yattara, İ.Üzülmez hiç ayrılmadı. Serdar Özkan’a da Tayfun fırsat vermedi.
İlk yarı süresince Beşiktaş topla fazla oynayan takımdı ama tek pozisyonu yoktu. Oysa Trabzonspor’un biri gol üç net pozisyonu vardı. İkinci yarıda Denizli, Bobo ve Delgado’yu oyuna alarak tüm silahlarını sahaya sürmüş oldu. Yine etkili ama üretken değildi. Trabzonspor  kapandıkça Beşiktaş kanatlardan yüklendi. 77’inci dakikaya kadar direnen Trabzon  duran toptan kalesinde golü gördü. Golden sonra  saldıran yine Beşiktaş direnen Trabzonspor oldu. Sylva önemli iki pozisyonda rakibine gol imkanı vermedi. Karadeniz ekibi ikinci yarıda da kötü oynadı, pas yapamadı, çok top kaybetti. Sonuç olarak Beşiktaş evinde önemli iki puan kaybetti. Trabzonspor da bir puanla teselli buldu.