Kurtuluş savaşımızdaki gibi, dünya çapındaki büyük değişimlere neden olan hareket bu sefer Atatürk’ün manevi liderliğindeki gençler tarafından başlatıldı.
Brezilya’yı bilemem. Oradaki İşçi Partili kadın lideri severdim. İç işlerini bilmem. İktisadi durumlarını da bilmezdim. Dilma Rousseff’i diğer bağımsızlık mücadelesi vermiş Güney Amerika liderleri safında görüyorum. Spora fazla bütçe ayrılması halkı ve gençleri ayaklandırmış olabilir ama ilk ayaklanma gününde gençler için söylediği yatıştırıcı ve hoşgörülü sözler bu düşüncemi teyit ediyor.
***
Ben asıl Mısır’daki durumu dikkate değer buluyorum. Geçen sene ayaklanmadan sonra Mübarek’i kafese koydukları zaman çok üzülmüştüm. Vaktiyle Erbakan Hocaya yaptığı nezaketsizliği de affedemediğim halde. Erbakan, Başbakan’ken Mısır’a gitmiş ve Mübarek tarafından soğuk karşılanmıştı.
Kafkasya’daki Soros devrimleri nasıl hezimetle sona erdiyse ve herkes aslına döndüyse, Mısır’daki Müslüman Kardeşler iktidarı da şimdi aynı hezimeti yaşıyor. Mübarek’in laik rejimini arayan Müslümanlar, laiklik denen şeyin ne kadar önemli ve lüzumlu olduğunu acı tecrübelerle anlıyorlar.
Suriye’deki hezimet de buna eklenirse emperyalizmin nasıl bir mağlubiyete sürüklendiğini görmek mümkün olabilir.
Büyük İsrail için Kürt devleti numaraları o kadar büyük planlara ve stratejilere rağmen tutmamıştır. Kürt koridoru açılamamıştır. Çünkü Nabukko Boru Hattı Projesi felç olmuştur. Libya’dan toplanan eşkıya takımı Suriye’de çok can yakmış ama mağlup olmuştur. Burada emperyalizme yem olan ülke sadece Libya oldu herhalde. Çünkü o zaman Rusya ve İran tavrını ortaya koymamıştı.
***
Türkiye’deki ağaçları korumayla başlayan ayaklanma, bir hukuk ve sonra bir sistem mücadelesine dönüştü. İnsanlar, bağımsızlık sembolü olan Atatürk ve gençler, Türk bayraklarıyla başlattıkları 19 Mayıs, 29 Ekim yürüyüşleriyle halkı uyandırdılar. Halk stadyumlardan, tribünlerden sokaklara taştı. Yasaklanan bayrağa, Atatürk’e ve kutlamalara sahip çıktı. İşte bugün parklarda kurulan halk meclisleriyle dünyaya örnek olan bir devrimin eşiğindeyiz. Mursi de bizimkiler gibi %50’im var diyor ama ordunun himayesine sığınmaktan başka çare bulamıyor.
İlk antiemperyalist zaferimiz nasıl Müslüman ülkelere örnek olduysa ne yazık ki 4 şehit, yüzlerce yaralı ve sakat vererek kazandığımız bu devrim de diğer ülkelere örnek oluyor. Mısır’da yeni kurulan cephe ulusal bir cephe. Binlerce yıllık tarihi olan ülkelerle Amerika oynayamaz. Oynama denemeleri hüsranla sonuçlanıyor. Ilımlı İslam projesi, Orta Doğu’nun sınırlarını yeniden çizme hevesleri kursaklarında kalıyor.
