Her anne kendi çocuğunun iştahlı olmasını ister. Annelerin bebekleri iştahlı değilse anneler bu durumdan kendilerini suçlarlar ve sorumlu tutarlar. Hatta bazen çocuğun iştahsızlığının nedenini kendi beceriksizlikleri olarak görebilirler. Bu görüşleri bazen eşleri ya da kayınvalideleri tarafından da desteklenebilir. Anne de bu eleştiriler karşısında çocuklarına daha fazla yemesi konusunda baskı yapmaya başlar. Çocuk bu baskı sonucu yememek konusunda daha güçlü bir direnişe geçer. Bu anne-çocuk gerginliği, bir süre sonra düzenli bir davranışa dönüşür. Anne çocuğun iştahsızlığına hep bir bahane bulmaya çalışır. İştahsızlığın nedeninin kendi tutumu olduğunu göremez ya da kabul etmek istemez.
Özellikle iştah konusunda çocuğunuzu diğer çocuklarla kıyaslamamaya çalışın.  Öncelikle ısrarlı olmamak gerekiyor. Pek çok anne bebeklerin fazla yemek yemelerinin, çabuk büyümeleri için gerekli olduğunu düşünür. Anneler tombik çocukların daha sevimli olduğunu düşünür.
Anneler yemek konusunda çocuklarıyla çatışmaya girmemeye çalışmalıdırlar. Çocuğun iştah sorunu olmaması için uygun bir uyku düzeni olması gerekmektedir. Dinlenmiş ve uykusunu almış çocuklar iştah konusunda zorlanmazlar.