Camiamızın değerli bir büyüğünü kaybetmenin üzüntüsüyle yazıma başlarken, önce arkadaşımız, büyüğümüz  İlker Ateş'e tanrıdan rahmet dilerim..
Hafta içinde başkanının demeçleri nedeniyle gündeme oturan maçta, Diyarbakırspor'un moralsiz, tribünlerin ise heyecanlı ve olaylı olacağını düşünler çok yanıldı. Kırmızı yeşilller maça moralli başlarken, G.Saray'ın tedirginliği gerçekten anlaşılmazdı..
Sarı kırmızılarda, son iki maçta kalesinde gol görmeden kazandığı maçlarda orta alanda oynayan üçlüden cezalı Mustafa Sarp'ın yerine Ayhan vardı.  Ayhan'ın oynaması ilk bakışta son iki maçtır devam eden orta saha düzenini bozacağını kimse düşünmüyordu. Ancak bu futbolcu, beraberlik golünde verdiği asist dışında kötü bir performans ortaya koydu. Özellikle G.Saray'ın yediği golde adamını kaçırması futbol adına tam bir skandaldı..
İlk yarıda rakibin kalitesini bilen Diyabakırlılar, lig tecrübeli futbolcularıyla geride kalalabalık durup, ilerideki hızlı adamlarını kontrataklarda kullanmayı planlamıştı. Ve bunu hemen maçın başında mükemmel yaparak galip duruma geçtiler. Bundan sonra G.Saray'ın daha çok topa hakim olması ve rakip kaleyi ablukaya alması bu kalabalık defans bloğunu açmaya yetmedi..Ve ilk yarının son dakikasında G.Saray'ın bence kötüsü Ayhan'ın verdiğ ilk isabetli pasta, Sabri'nin düzgün vuruşu, G.Saray adına yapılan en güzel hareketti..
İlk yarının son dakikasında gelen gol, G.Saray'a moral oldu. Ve Arda ile gelen ikinci gol rakibin gardını düşürdü. Tam, G.Saray adına gollerin geleceği düşüncesi hakim olurken, Barış'ın yaptığı şımarıklık bütün işleri tersine çevirdi. Hollandalı hocanın Nonda'yı dışarı alarak Lindertoh'u oyuna alması, 10 kişiyle skoru korumak adınaydı ve bu planı da tuttu..
G.Saray, haftanın son maçında tutuk ve yenik başladığı ve vasat bir oyunla sürdürdüğü maçı tecrübesi ile kazanarak, önemli haftayı üç puanla geçirerek iyi bir iş başardı..